/Voorpagina /Nieuws /Mensen /Achtergrond /Academie /Onderzoek /Opinie /Reportage /Bestuur /Cultuur /Studentenleven /Ruis /Harmpje /Colofon

/Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /Faculteits Berichten /Zoeken /TUE

jaargang 42, 14 oktober 1999 Ruis

Cybergirl brengt jongenshoofden op hol “Zou ze echt zijn, volgens mij is het gewoon een film. Nee eikel, kijk dan je ziet toch dat ze reageert als je wat doet. Waar zou ze eigenlijk zitten? Ze vindt het niet leuk als je haar tieten aanraakt, dan loopt ze weg. Maar volgens mij wil ze best wel eeh ... Je moet het nou weer goedmaken hoor. Wat wil ze nou weer? Oh, ze wil dat we handen klappen. Het is maar goed dat Cybergirl niet alles hoort wat er gezegd wordt of voelt wat ze met haar (willen) uithalen. Zo hebben een paar studenten haar al op het bed besprongen. Op schriftelijke vragen als “What’s your name?” “What is your telephonenumber?” reageert ze beleefd, al moeten de ontvangers uit-eraard afwachten of ze de waarheid spreekt. Hoe dan ook, de installatie ‘Telematic Dreams’ van Paul Sermon spreekt de TUE-bevolking duidelijk aan en lijkt al een aantal vaste fans te hebben verzameld. Vooral de boys stromen in drommen naar de hal van het hoofdgebouw toe om Cybergirl te bewonderen, aaien, betasten, kietelen, mee te kaa rten of dansen. Soms durft er niemand op het bed te gaan zitten als ze met een groepje zijn. Maar even later komt er iemand in zijn eentje terug als de anderen weg zijn. Het leukste dat Cybergirl overkwam, zo laat ze ons weten, was dat ze op haar zij lag te slapen en dat er een jongen heel stilletjes naast haar kwam liggen, die na verloop van tijd weer even stil wegging. Iemand vroeg haar of ze verkering met hem wilde en van een ander kreeg ze een heuse virtuele, maar lieve, massage. Minder aangenaam zijn de ‘graaiers’, zeker als ze bezig blijven. Daar heeft Cybergirl diverse oplossingen voor, beginnend met een vermanend wijsvingertje. Daarna volgen rake trappen en als het te gortig wordt verdwijnt ze, of in het niets, of naar haar cybermountain. Dat ook een Cybergirl gewicht in de schaal legt bleek dinsdag, toen haar bed het begaf na een koprol. Geen nood, het is weer gerepareerd. In het echt. ‘Telematic Dreams’ is nog te zien tot 22 oktober, evenals de andere installaties die tussen het auditorium en de kantoren van Virus en de ESVB, richting W-kantine staan. Het zijn ‘Leaves’ van Arthur Elsenaar en ‘I/Eye’ van Bill Spinhoven. Die laatste staat ook in De Hal, waar iemand hem blijkbaar zo storend vond dat hij de monitor uit heeft gezet. /.

Bits Hoe Internet een gewone film tot hype kan maken. Dat is het verhaal van ‘The Blair Witch Project’. Tien jaar voor de film uit kwam, was de site er al en kon de mythe beginnen. En dat het werkt bewijzen de vele nevensites die sindsdien ontstaan zijn. Als je bij www.Altavista.com het woord ‘blairwitch’ intypt, krijg je niet minder dan 385 verschillende webpages. Laat het duidelijk zijn dat ze niet allemaal even leuk zijn, slechts enkelen komen verrassend uit de hoek. Zo heb je www.moviejuice.com/1999/waltwitchproject.htm Hier vind je een filmpje dat het verhaal vertelt over een tweede groepje filmstudenten die in 1994 op mysterieuze wijze verdwijnt. Het verschil met de echte film ligt in het feit dat deze studenten niet verdwalen in een angstaanjagend, behekst bos maar op de leukste plek ter wereld: Disneyland. Met alles wordt de spot gedreven: zo komen de studenten aan hun einde na contact met Pluto... Op diezelfde site vind je ook bewerkingen van andere kaskrakers zoals ‘Starwa rs’ (Not necessarily the Star Wars Phantom Menace Trailer), ‘Entrapment’ (an interview with the vamp Catherina Zeta Jones) en ‘I still know what you did last summer’, waar George Lucas het op de borsten van de hoofdrolspeelster gemunt heeft. Terug naar de Blairwitchsites: clerkswitch.freeservers.com is het verhaal van drie bedienden die het laatst gezien werden toen ze hockeyden op het dak van de kruidenierswinkel in Red Bank, New Yersey. Politierapporten en persberichten proberen je van hun waarheid te overtuigen. Een laatste site die het waard is om te vernoemen is negativeslope.aaahosting.net/blair/index.htm Een perfecte kopie van de officiële Blairwitchsite. Het verhaal gaat dat de drie bandleden van Negative Slope verdwenen zijn. Hun auto, een gloednieuwe Volkswagen Beetle, wordt teruggevonden aan de kant van een bosweggetje. Verder worden alleen nog de elektrische gitaren van de bandleden teruggevonden... Vind je deze sites een onderwaardering van de film, dan kun je nog altijd je hartje luchten op de talloze fansites die de film de hemel inprijzen. /.

Max van de Kamp Er is kort geleden in Nederland een nieuw ondersoort van de mens ontstaan, die de laatste jaren ons landje steeds dichter bevolkt: de Khebzoietsfant. De khebzoietsfant is nauw verwant aan de Homo Sapiens, maar heeft een belangrijk verschil: hoewel hij een even grote herseninhoud heeft, is hij zich daar niet van bewust. Hij is wel in staat om te denken, maar weet zelf niet dat hij denkt. Wanneer zich een gedachte, gevoel, of mening vormt in zijn binnenste, en hij wil deze uitdrukken, zegt hij niet, zoals de homo sapiens: “ik denk ...”, maar: “ik heb zoiets van ...”. Wat hij nou eigenlijk heeft, weet hij niet; alleen nog waar het ongeveer over gaat, en dat het van hemzelf is. De khebzoietsfant is zich er dan ook niet van bewust dat hij een mening heeft. In vergelijkbare gevallen waarin homo sapiens zijn mening kenbaar maakt, door te zeggen “ik vind...”, zegt de khebzoietsfant: “ik heb zoiets van...”. Hij geeft weliswaar zijn mening, maar doet dat zo vaag mogelijk, en ontkent feitelijk dat het überhaupt een mening is. De khebzoietsfant ontneemt zich daarbij vrijwillig het recht op vrije meningsuiting. De steeds maar teruglopende opkomstcijfers bij verkiezingen van de laatste jaren houden waarschijnlijk verband met deze ontwikkeling. Er is dan ook weinig reden om rekening te houden met iemand die niets denkt of vindt, maar alleen “zoiets heeft van”. Volgens Darwins theorie heeft de evolutie er tot nu toe steeds toe geleid dat uit levensvormen ‘hogere’ levensvormen ontstonden, die meer en meer in staat waren zelfstandig belissingen te nemen. De mens was daarbij de eerste levensvorm die zich bewust was van zijn eigen identiteit en denkvermogen. De khebzoietsfant, die zich niet meer van zijn eigen denkvermogen bewust is, is een duidelijke stap in de omgekeerde richting. Een mogelijke oorzaak voor deze plotselinge omslag in ontwikkeling zou kunnen zijn: God vond de mens de laatste tijd té eigenwijs worden, en besloot de ontwikkeling van ons denkvermogen maar eens terug te draaien. Een andere verklaring kan zijn: het heelal is gestopt met uitdijen en begonnen met inkrimpen, waardoor de evolutie ook gedwongen wordt de hele weg terug af te leggen. Hoe het ook zij, waarschijnlijk kunnen we binnenkort, wanneer de homo sapiens geheel is vervangen door de khebzoietsfant, ons democratisch stelsel opheffen: er is dan niemand meer die nog bewust iets ‘denkt’ of een ‘mening’ heeft. Maar tot die tijd blijven wij, de laatsten der Mohikanen, de zaken waarnemen. Ik heb niet ‘zoiets van’, nee: ik besta, dus ik DENK! /.