/Voorpagina
/Nieuws
/Mensen
/Achtergrond
/Academie
/Onderzoek
/Opinie
/Reportage
/Bestuur
/Cultuur
/Studentenleven
/Ruis
/Harmpje
/Colofon
/Vacatures
/Mensa
/Oude cursors
/pdf formaat
/Faculteits Berichten
/Zoeken
/TUE
/ Cursor nummer 7

jaargang 42, 20 oktober 1999


Mensen

Meet CyberCindy

‘Je krijgt hier een heel ander soort contact’

Brigit Span

Foto: Bram Saeys

Een week lang heeft ze gebi-vakkeerd in de virtuele slaap-kamer die Studium Generale heeft ingericht in het hoofdgebouw. Heel leuk, maar wel lang genoeg, vindt de 25-jarige Cindy de Quant uit Eindhoven.

De ruimte waar Cindy de Quant een week lang op bed heeft gelegen, is weinig inspirerend. Een kaal hok met in het midden een groot bed met blauw dekbed en kussens, die dienst doen als chroma-key. (Dit is hetzelfde principe als op tv wordt gebruikt, bijvoorbeeld voor het weerbericht. De weerman/ vrouw staat voor een blauwe wand waarop beelden worden geprojecteerd, die de kijker wel, maar zij zelf niet zien op de wand.) Op een tafel staat apparatuur die de monitoren, video, projector en camera aanstuurt. Om het bed van Cindy staan drie tv’s, die ze allemaal in de gaten houdt. Verder staat er niets in haar slaapkamer, die tot en met morgen te zien is in het hoofdgebouw, maar dan met een andere cybergirl.

“Het is nu een beetje rustig”, zegt Cindy, onlangs afgestudeerd aan de opleiding drama. Ontspannen ligt ze op het bed terwijl ze een banaan naar binnen werkt. “In de pauzes wordt het drukker, maar soms verveel ik me. Dan ga ik de krant lezen of speel patience. Maar ondertussen hou ik altijd met een oog de monitoren in de gaten of er iemand in het hoofdgebouw op bed gaat liggen. Ik vind het lullig als ik dan niet reageer.”

Na vijf dagen op bed liggen, heeft Cindy het wel gezien. Toch gaat ze haar bezoekers missen. “Je ziet dezelfde mensen terugkomen, die vaak lang blijven liggen. De aandacht die je krijgt is leuk, alhoewel ik het op een gegeven moment wel beu ben. Een keer kwamen er twee jongens op bed zitten. Die hebben me echt een half uur lang gestreeld en gekust. Eigenlijk heel schattig, maar ik dacht op een gegeven moment ‘get a life’ en ben van het bed afgegaan.” Wat deze twee jongens deden was heel onschuldig, vertelt Cindy. “De meesten gaan over de grens van het schunnige heen. Die graaien maar raak. Dan verdwijn ik of leg het kussen over mijn kont, die is dan niet meer te zien. Als jongens in groepen komen, doen ze vaak stoer.”

De positieve ervaring overheerst bij Cindy, die het hart van verschillende TUE’ers op hol heeft gebracht. “De allerleukste ervaring was met een jongen die een uur lang ‘lepeltje-lepeltje’ bij mij op bed heeft gelegen. Alleen maar liggen, daarna verdween hij weer. Zo lief. Dat maakt me nieuwsgierig naar die persoon. Sommigen schreven briefjes met vragen, zoals waar ik zit, wat mijn telefoonnummer is en of ik verkering wilde. Dat verpest de magie”, vindt de cybergirl. “Daarom ben ik blij dat je elkaar niet kunt horen. Het is veel leuker om op andere manieren met elkaar te communiceren. Je krijgt een heel ander soort contact.”

Veel studenten hebben niet door hoe de virtuele slaapkamer in elkaar zit, heeft Cindy gemerkt. “Ik had verwacht dat ik snel gevonden zou worden, maar dat is maar één keer gebeurd. Op de eerste dag hadden twee studenten de kabels gevolgd en stonden boven de ruimte waar ik zit. ‘Daar zit ze’, hoorde ik ze zeggen.”

Af en toe sluipt Cindy naar de slaapkamer in het hoofdgebouw, om te kijken naar haar bezoekers. “Ze hebben bijna nooit in de gaten dat ik het ben. Dan hoor ik ze praten over mij, terwijl ik er gewoon naast sta. Dat is heel grappig.”

Haar vader vond de opmerkingen over zijn dochter minder grappig toen hij een bezoekje bracht aan de virtuele slaap-kamer. “Ze zeggen allemaal schunnige dingen over je”, liet hij Cindy weten./.

/.

De week van/Maarten

Maarten Pieterson, hoofd bureau SG.

Het motto van de week is de deadline voor Sgrift op vrijdag. Ik begin voor iedere Sgrift één dag later, op een gegeven moment kan dat natuurlijk niet meer. Het is nu dan ook hectisch.

Maandag: Naar de uitgezochte werken van de TUE grafiek collectie gekeken in verband met de tentoonstelling hiervan. Daarna voor de besturingscommissie van Studium Generale naar de vergadering geweest van het Dagelijks Bestuur, waar we de vooruitzichten voor het cultureel centrum op het TUE-terrein hebben doorgenomen. En aan het eind van de dag nog geschreven aan mijn stukjes voor de nieuwe Sgrift.

Dinsdag: Harry Roumen, samen met alle secretaresses van het CvB, meegesleurd naar de interactieve opstelling van Paul Sermon. Hij vond het prachtig en heeft zelfs even op de rand van het bed gezeten. Studenten blijken trouwens veel meer te durven dan we van te voren gedacht hadden.

Woensdag: Job Cohen hield een lezing over het asielbeleid. De zaal zat helemaal vol. Een BMT-studente reageerde op een zeldzaam persoonlijke en directe manier. We hebben haar daarom meegevraagd te gaan lunchen, waar een geanimeerde discussie ontstond. ‘s Middags contact gehad met Joep Huiskamp over de beleidsnota cultuur op de universiteit.

Donderdag: Bespreking met Jan Dekkers en de architect van het Hoofdgebouw over de nieuwe tentoonstellingsruimte. De architect had een aantal ideeën over toegankelijkheid van de Hal. Wij hadden hier andere ideeën over, dus het werd een leuk gesprek. Verder gepraat met de werkgroep die de interactieve tentoonstelling heeft neergezet. Het bed bleek ingestort te zijn. Misschien wel omdat de studenten er interactief op hebben gedanst. Voor één keer op tijd weg voor yogales. Daarom ook niet naar de /cult avond geweest.

Vrijdag: Gewerkt aan een programma over aids in Afrika voor het volgende trimester. Er zal een lezing worden gegeven over de vraag hoe het komt dat er in Afrika zo’n explosie van dit virus is. ‘s Middags contact gehad met ‘the new art foundation’ over het kunstenaarsduo ‘jodi’. Zij hebben iets heel wilds gedaan met het computerspel ‘Quake’ dat de studenten hier zo veel spelen. Het zijn fantastische gekken, die in januari hier komen. /.

/Afscheid

na 38 jaar

Na 38 jaar werkzaam te zijn geweest bij de TUE neemt Ad van Ierland afscheid. Ter gelegenheid hiervan wordt u uitgenodigd voor een afscheidsreceptie op vrijdag 29 oktober van 16.00 tot 18.00 uur in het PVOC.

/Bedankt

Mede namens mijn vrouw wil ik iedereen hartelijk danken voor de leuke attenties en de vele goede wensen ter gelegenheid van mijn afscheid van de TUE in verband met het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd.

G.N. Overkamp

/Promoties

Ir. J.B.L. de Kock (ST) promoveert op dinsdag 26 oktober om 16.00 uur in promotiezaal 4 van het auditorium op zijn proefschrift ‘Chain-Length Dependent Bimolecular Termination in Free- Radical Polymerization. Theory, Validation and Experimental Application of Novel Model-Independent Methods’.

Op woensdag 27 oktober om 14.00 uur promoveert ir. P.J. Slikkerveer in promotiezaal 4 van het auditorium op zijn proefschrift ‘ Mechanical Etching of Glass by Powder Blasting’.

/Unilever-prijs voor student Werktuigbouw

Hans van Dommelen, student Werktuigbouwkunde, is één van de tien studenten die morgen de Unilever Research-prijs krijgt uitgereikt. Deze prijs, een geldbedrag van vijfduizend gulden, wordt sinds 1957 jaarlijks toegekend aan studenten met uitzonderlijke studieprestaties in de chemie, biologie en werktuigbouwkunde. /.














Website