/Voorpagina /Nieuws /Mensen /Achtergrond /Academie /Onderzoek /Opinie /Reportage /Bestuur /Cultuur /Studentenleven /Ruis /Harmpje /Colofon

/Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /Faculteits Berichten /Zoeken /TUE

jaargang 42, 2 december 1999 Achtergrond

U-raadsverkiezingen 1999 Verkiezingen/Gertjan Harberink en Brigit Span Volgende week donderdag worden de nieuwe leden van de U-raad gekozen. Cursor sprak met lijsttrekkers Landry Aussems (Groep-één), Corine Fabrie (Progressieve Fractie), Herman Beijerinck (P-UR) en Jan Meijer (Groep-één) over de verkiezingen, hun ambities, en de rol van de U-raad. Voor de één is het een spel, voor de ander een uitdaging. “Niemand wilde bovenaan de lijst staan, toen zei ik, zet mij er maar neer.” /.

‘Zo actief mogelijk een bijdrage leveren’ “De kracht van de U-raad zit in het adviesrecht”, vindt Corine Fabrie, nummer één op de lijst van studentenpartij Progressieve Fractie (PF). “Toch heb ik het idee dat een aantal studenten hierdoor niet gaat stemmen. Ze denken dat we toch niets kunnen doen, omdat de bevoegdheden van de raad zijn ingeperkt. Dat is geen reden om dan maar achterover te gaan leunen. Er zijn nog steeds stukken waar we mee moeten instemmen als U-raad. Ik wil ieder geval zo actief mogelijk een bijdrage leveren.” Fabrie, vierdejaars Natuurkunde, heeft zich beschikbaar gesteld voor de studentenpartij in de hoop mensen wakker te kunnen schudden. ”De U-raad zelf is niet het belangrijkste, het is een middel om iets te bereiken. Wij vinden studenteninspraak belangrijk, daarom is stemmen ook belangrijk. Ik begrijp wel dat studenten het druk hebben, maar ze staan niet meer op, zoals vroeger wel gebeurde. Ik weet nog dat we de ov-jaarkaart in onze maag gesplitst kregen, waardoor we zestig gulden minder beurs ontvingen. Toen hebben we gedemonstreerd. Kan me niet herinneren wanneer studenten onlangs hebben gedemonstreerd. Als je dat niet doet, wordt het gewoon ingevoerd.” Speerpunten van de partij zijn onder meer de onderwijskwaliteit van docenten en de implementatie van notebooks, getuige ook de laatste notitie van de PF. Het werken met notities is wezenlijk voor de PF, zegt Fabrie. “Als zich een probleem voordoet, doen we in werkgroepen onderzoek en schrijven een notitie. In de toekomst zal dat nog vaker gebeuren, zo leveren wij onze bijdrage.” Het grote verschil tussen PF en de studentenfractie van Groep-één zit volgens Fabrie dan ook in de werkwijze. “We willen allebei het beste voor de studenten, maar je ziet ons het hele jaar en niet alleen in verkiezingstijd.” Zo heeft de fractie zich onder meer sterk gemaakt voor rechten van de student op het gebied van de arbo-wet. “Als medewerkers een muisarm krijgen, wordt dat gedekt door de arbo. Studenten kunnen zich nergens op beroepen. Daar zijn we nog steeds mee bezig.” De PF hoopt de grootste partij te worden dit jaar. “We hebben mensen voor zes zetels beschikbaar, dat is twee meer dan de afgelopen termijn. Of dat ook gaat lukken? Ach, hoop doet leven.” /.

De stille kracht van de U-raad Twee jaar draait prof.dr. Herman Beijerinck nu mee in de U-raad. Atoomfysicus Beijerinck is lijsttrekker van de P-UR, een rol waarin hij zich bijzonder prettig voelt. “Het is een spel”, zegt hij. “In de U-raad zitten twee partijen die beiden een rol hebben. De ene een initiërende, de andere een controlerende. Dat spel is de afgelopen jaren goed tot stand gekomen. In het begin waren er regelmatig wrijvingen. Nu is dat over. De raad is kritischer en stelt zich mondiger op. Het college op haar beurt luistert beter.” Beijerinck sluit niet uit dat zijn optreden binnen de raad daartoe bijgedragen heeft. De atoomfysicus neemt zelden een blad voor de mond wanneer hij, vaak op een karakteristieke, luide en onverbloemde manier, zijn standpunten verkondigt. “Ik voel me volledig vrij om te zeggen wat ik wil. Dat doe ik dan ook. Ik kan me voorstellen dat sommige mensen die vrijheid niet voelen omdat ze toch in discussie gaan met de hoogste baas. Maar die ruimte moet je wel krijgen. Niemand mag gepakt worden op datgene wat hij in de U-raad zegt.” Beijerinck is van mening dat de U-raad door de invoering van de MUB (wet Modernisering Universitaire Bestuursstructuur) veel minder aan kracht heeft moeten inboeten dan vaak gesteld wordt. “We hadden vroeger mogelijkheden waar we weinig gebruik van maakten. Nu hebben we misschien minder mogelijkheden maar we benutten ze optimaal.” De kracht van de raad bleek het afgelopen jaar ondermeer uit het tegenhouden van de verregaande reorganisatie van het IPO. “De voorzitter van de raad had het college gewaarschuwd dat wij een negatief advies zouden geven over het reorganisatievoorstel. Het college heeft toen op het laatste moment besloten om het voorstel terug te trekken en de reorganisatie uit te stellen. Dat is de stille kracht van de U-raad. De kwaliteit van onderwijs en onderzoek bewaken, de maat nemen van nieuwe maatregels, dat is onze taak.” Beijerinck kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk de U-raad binnen de TUE is. “Wij zijn het contact tussen de werkvloer en het college. Het is vreselijk belangrijk dat iedereen gaat stemmen, al was het alleen maar om te laten merken dat je je vertrouwen geeft aan de mensen in de raad. De U-raad is uw raad, is ons motto.” /.

‘Groep-één is de laatste tijd te soft geweest’ Er is weinig interesse in de werkzaam-heden voor de Universiteitsraad, heeft ook ing. Jan Meijer ervaren, lijsttrekker voor het personeel van Groep-één. “Sinds het democratisch stelsel is teruggedraaid, is de macht zo gecentraliseerd. Maar in een harmoniemodel moet je samen toch iets kunnen bereiken”, vindt Meijer. “Verkiezingen en politiek in de U-raad leven hier absoluut niet. Maar je hoofd in het zand steken, helpt ook niet. Ga er maar eens aanstaan.” In de U-raad zitten en er iets betekenen is dan ook de uitdaging voor Meijer, die hoopt in de raad te komen. Als lijsttrekker heeft hij veel kans. “Niemand wilde eigenlijk bovenaan de lijst staan. Toen zei ik ‘zet mij er maar neer, dan zien we wel weer’.” Wat Meijer bevreemdt, is dat niemand die in de U-raad zit, er plezier in lijkt te hebben. “Ik hoor wel eens dat mensen op hun woorden letten, omdat ze bang zijn dat het tegen hen wordt gebruikt. Daar word ik nijdig van. Ik denk dat het College van Bestuur heel graag wil horen wat er in de faculteiten leeft en dat wij dingen aandragen. We moeten op elkaars verantwoordelijkheden en bevoegdheden letten.” Een belangrijke punt van Groep- één is het AVA (Added Value Analysis). “En verder natuurlijk alle personeelsaangelegenheden. Ik wil bijvoorbeeld wel eens het fijne weten over de eventuele afvloeiing van personeel. Daar hoor je allerlei verhalen over in de wandelgangen. De één krijgt een zak met geld mee, terwijl de ander met een kluitje het riet in wordt gestuurd. Er moet een fatsoenlijke regeling komen die voor iedereen geldt. Ik wil weten hoe dat precies is geregeld hier.” Andere zaken die hem storen zijn het parkeerprobleem op de campus, de beveiliging op de TUE en het gebrek aan normbesef bij studenten. “Dat soort dingen moet bespreekbaar worden gemaakt, alhoewel ik denk dat het lastig is om vingers achter het behang te krijgen.” Meijer wil een open discussie aanwakkeren in de U-raad en niet alleen werken volgens de agenda. “Groep-één is de afgelopen tijd te soft geweest. Binnenskamers werd er wel flink gepraat, maar in de discussie in de raad kwam het er niet uit.” /.

‘Ga in godsnaam stemmen’ Landry Aussems zit sinds juli in de U-raad voor Groep-één. De 21-jarige student Technische Bedrijfskunde loopt mee in Groep-één sinds ’98 en maakte tot nu toe drie U-raadsvergaderingen mee als raadslid. Bij de komende verkiezingen is hij lijsttrekker. “Ik vind het echt leuk”, zegt Aussems. “In het begin twijfelde ik eerlijk gezegd wel een beetje. Ik vroeg me af of we als U-raad wel iets bewerkstelligen kunnen. Inmiddels is dat wel anders. Moet je nou eens kijken. Ik ben 21 jaar en houd me bezig met dingen die de komende vijf tot tien jaar op deze universiteit zullen spelen. Dat is het mooie van dit werk. Je bent strategisch bezig. En je kunt absoluut dingen bereiken. Maar dat hoeft natuurlijk niet alleen via de raad te gaan.” Groep-één kenmerkt zich volgens Aussems door een pragmatische aanpak en een goed contact met de achterban die voor een groot deel in het verenigingsleven te vinden is. Groep-één staat doet veel meer dan alleen raadswerk, verzekert Aussems. “Op dit moment zijn we samen met STiK bijvoorbeeld ook bezig met de realisatie van een website met een digitale agenda. Het doel daarvan is dat de verschillende verenigingen beter weten van elkaar waar ze mee bezig zijn. Later willen we die site ook nog uitbreiden, bijvoorbeeld door ruimte te scheppen voor discussie.” Ook cultuur staat hoog op het prioriteitenlijstje van Groep-één. Aussems: “De Wilt heeft begin dit jaar aangekondigd dat er veel geld vrijgemaakt wordt voor cultuur. Vooralsnog is dat met name cultuur vóór studenten. Een project als Cybergirl bijvoorbeeld. Wij vragen ons af of cultuur dóór studenten ook niet wat meer steun zou kunnen krijgen.” Daarnaast gaat Groep-één een uitgebreid onderzoek doen naar afstudeeronderzoeken. “Hoe lang mag een student er over doen? Welke kwaliteitseisen worden er gesteld? Zijn die eisen gelijk voor alle opleidingen of zijn er juist verschillen? Daar willen we eens goed naar gaan kijken.” De lijsttrekker hoopt dat de opkomst, in tegenstelling tot de verkiezingen van het vorig jaar, flink wat hoger zal zijn. “Voor veel studenten is de U-raad toch een soort Ver van mijn bed show”, zegt Aussems. “Eigenlijk snap ik dat niet. Volgens recente peilingen heeft 52 procent van de studenten het gevoel geen invloed uit te kunnen oefenen. En vervolgens gaat er bijna niemand stemmen. Als ik één ding mag zeggen: Ga in godsnaam stemmen.” /.