/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /English page /Reportage /Bestuur /Ruis /Harmpje /Colofon

/Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /Faculteits Berichten /Zoeken /TUE

jaargang 42, 20 april 2000 Cultuur

Wij geloven in Dré De film ‘André Hazes, zij gelooft in mij’ werd de hemel ingeprezen na de première op het documentairefestival IDFA en draaide de afgelopen maanden in theaters in het hele land. Vanavond is de film te zien in het Auditorium. André Hazes is de onbetwiste koning van het levenslied. Documentairemaker John Appel volgde de Amsterdamse volkszanger ruim tien maanden. Hij filmde Hazes bij een aantal optredens in het land maar ging ook met hem mee naar Spanje waar hem één van de grootste desillusies uit zijn carrière te wachten stond. Na afloop van ‘André Hazes, zij gelooft in mij’ zit zelfs de meest cultuurcorrecte toeschouwer met een brok in zijn keel. Want waar veel artiesten privé en op het podium twee verschillende personen zijn, is Hazes altijd en overal zichzelf: een emotionele Amsterdammer, op zoek naar waardering en geborgenheid. Tenminste, dat is het beeld dat de filmer van hem schept. Staande ovatie Documentairemaker John Appel maakte met het filmmateriaal dat hij in die tien maanden verzamelde een prachtig portet van de Amsterdamse volkszanger. De film werd door een breed publiek gewaardeerd. Het hippe grootstedelijke IDFA-publiek gaf de film – en de aanwezige hoofdpersoon – een staande ovatie na afloop van de premièrevoorstelling. Daarna leek Hazes’ carrière een nieuwe wending te nemen. Er kwam een nieuwe cd uit, hij maakte een zegetocht langs tal van televisie-programma’s en werd zelfs voorgedragen voor een Edison. In de aanloop naar de uitreiking liet Hazes echter weten de Edison niet meer te willen hebben, omdat hij tweede keus zou zijn. Het is het zich almaar repeterende levensverhaal van Hazes. Toppen en dalen wisselen zich in het leven van de zanger met enige regelmaat af. Huwelijkscrisis Zelfs in de tien maanden die Appel hem filmde maakt Hazes, Dré voor intimi, zo’n beetje alle stadia tussen euforie en diepe treurnis door. Ruzie met zijn vrouw, een totaal mislukt concert in een Spaanse badplaats, euforie tijdens een concert in Ahoy. Ondertussen belandt de zanger ook nog eens in een huwelijkscrisis. Het zijn de krenten in de pap voor een documentairemaker. Verder lijkt Hazes zich vooral bezig te houden met het optreden voor uitzinnige studenten en in zweterige discotheken.Tussendoor kijkt hij naar televisiespelletjes en voetbal. Of hij schrijft nieuwe liedjes. Heel aandoenlijk met een leesbrilletje op en het Nederlands Rijmwoordenboek bij de hand. Toch zijn het de optredens waar hij helemaal tot zijn recht komt. Waar hij optreedt is het feest. Hazes weet dat en schakelt geen moment over op de automatische piloot. Hij is wat hij zingt en staat voor honderd procent achter de muziek die hij maakt. De inspiratie voor zijn muziek lijkt hij toch vooral uit zijn eigen leven te putten. Zij gelooft in mij is een film met scenes die voor altijd op het netvlies gebrand worden. Hazes die, gezeten in een tuinstoel, over de Vinkeveense plassen staart. De aanrijding op weg naar een optreden. Hazes op een hotelkamer. In zak en as vanwege zijn huwelijkscrisis en stijf van de spanning vanwege het Ahoyconcert. Hazes met zijn kinderen (de twee waar hij nog contact mee heeft). Het is Hazes ten voeten uit. En wij geloven in hem./. ’André Hazes, zij gelooft in mij’. Een film van John Appel. Donderdag 20 april om 20.30 uur te zien in het Auditorium.

Groepsportretten 2000 Jonge architecten presenteren zich vanaf deze maand in verschillende architectuurcentra in Nederland onder de naam Groepsportretten. Onder hen ook de formatie Loodvrij, die bestaat uit vijf afgestudeerde ingenieurs Bouwkunde van de TUE. Loodvrij heeft voor Groepsportretten een voorstel uitgewerkt voor het aaneenschakelen van negen parkeergebieden in Hoorn tot een romantische route in de binnenstad. Andere deelnemende groepen zijn AAA, NEXT en Le Zoom. De exposities lopen in verschillende steden van heden tot en met 25 juni. Het is de tweede keer dat jonge architecten hun werk op initiatief van het Stimuleringsfonds voor Architectuur laten zien.Kijk voor meer informatie en deelnemende architectuurcentra op www.groepsportretten.nl./.

Wiskunde is overal De link tussen cultuur en wiskunde is op het eerste gezicht niet makkelijk te leggen. Toch is die link er wel degelijk. Op de tentoonstelling ‘Cultuur, Rekenen en Wiskunde’, die maandag 17 april geopend werd, is te zien op welke manier verschillende culturen gebruik maken van wiskunde voor alledaagse dingen. Rekenen en wiskunde waren op de lagere en middelbare school niet altijd even favoriet bij veel mensen. Toch kom je wiskunde overal tegen. In het dagelijks leven is wiskunde en een beetje wiskundig inzicht eigenlijk onmisbaar. Iedereen, ook zij die wiskunde geen warm hart toedragen, zullen zich moeten bekwamen in het rekenen. Cursisten van het Regionaal Opleidingscentrum (ROC) hebben elk typische fenomenen uit hun eigen cultuur benoemd. Vervolgens hebben zij bekeken op welke manier die fenomenen iets te maken hebben met rekenen en wiskunde. Zo ging een Nederlandse cursist aan de slag met de Deltawerken, getallen en grafieken. Een van oorsprong Turkse cursiste onderzoekt het verband tussen theedrinken en procenten. Behalve de presentaties van de cursisten zijn er ook interviews en werkopnames op video te zien. De tentoonstelling is tijdens kantooruren te bezoeken in de raadzaal bij de burgerhal van het Eindhovense stadhuis./.

Klassieke klanken in de Blauwe Zaal Marc Janssen, student Installatietechniek, speelt in het Nederlands Studenten Kamerorkest. Op 26 april geeft het orkest een concert in de Blauwe Zaal van het Auditorium. De uitvoering in Eindhoven is de eerste van de jaarlijkse toernee van het orkest. Na Eindhoven komen Utrecht, Leiden, Amsterdam, Groningen, Nijmegen en Maastricht nog aan de beurt. Voor het Nederlands Studenten Kamerorkest worden ieder jaar in januari en februari audities gehouden. Geschikte kandidaten voor het orkest repeteren vanaf het moment dat ze aangenomen zijn ieder weekend fulltime. “Een week voor aanvang van de toernee repeteren we zelfs iedere dag”, vertelt Marc Janssen. “Zelf ben ik met muziek in aanraking gekomen doordat ik in een muzikaal dorp met twee harmonieën geboren ben. Als blijkt dat je talent hebt, kun je doorgroeien. Zo ben ik bij het Nederlands Studenten Kamerorkest terecht gekomen.” Het Nederlands Studenten Kamerorkest is wel symfonisch, maar niet zo groot als een echt symfonieorkest. Er zijn ongeveer veertig muzikanten. Marc: “Zelf speel ik fagot en ik zit in het bestuur. Dat is naast mijn studie erg druk, maar je krijgt wel financiële compensatie als blijkt dat je bijvoorbeeld je 21 studiepunten niet haalt.” Blaascultuur De doelgroep van het orkest is studenten. “In Eindhoven zijn weinig liefhebbers van klassieke muziek. In Amsterdam, Rotterdam, Leiden en Utrecht heb je veel meer symfonieorkesten. Dat komt omdat er in het westen veel meer strijkers zijn. In het zuiden heb je meer een blaascultuur”, aldus de musicus. Het Nederlands Studenten Kameorkest zal op 26 april Die Hebriden (Mendelssohn), Kammersymphonie Nr. 2 (Schönberg), Sinfonietta (Poulenc) en Een Aria Vol Verwijten (ten Holt) ten gehore brengen. De kaartverkoop loopt nog niet zo goed. Volgens Janssen trekt dat in de laatste week voor het concert meestal nog wel bij. Kaarten kosten tien gulden voor studenten en vijftien gulden voor niet-studenten. Ze zijn verkrijgbaar bij Studium Generale (tel. 4900)./.

/Jazz Voor de Duitse altist Frank Gratowski lijken stilistische grenzen niet te bestaan. Wie hem ziet spelen wordt gegrepen door zijn perfecte speelstijl en ongelofelijke instrumentbeheersing. Tot zijn vaste kwartet behoort de New Yorkse drummer Gerry Hemingway. Het Frank Gratowksi Quartet speelt op 1 mei in Café Wilhelmina. Aanvang 21.30 uur, entree 12,50 gulden. /Jammah Tammah Jammah Tammah laat horen hoe echte ska behoort te klinken. Waar velen inspiratie zoeken bij The Specials en The Selecter, put Jammah Tammah uit de rijke geschiedenis van de originele ska. Het concert vindt plaats in de Effenaar en begint om 20.30 uur. Entree: vijftien gulden. /Bang in het Donker In 1993 richtten drie Belgische muziekfreaks het platenmaatschappijtje Bang! op. Enerzijds om hun favoriete bands als Shellac, Procession en Pavement in België verkrijgbaar te maken. Anderzijds om een EP genaamd ‘Zea’ van het toen nog onbekende bandje dEUS in België uit te kunnen brengen. Nu is het volgens de mannen van Bang! tijd geworden om Nederland ook kennis te laten maken met hun voorliefde voor fijne muziek. Daarom staan op maandag 24 april in de Effenaar vijf bandjes op het podium uit Nederland, België, Frankrijk en de USA die een goed beeld geven van Bang! Kom kijken naar Papas Fritas, Flexa Lyndo, Tahiti, Sharko en Blimey. Aanvang 20.30 uur. Entree: vijftien gulden. /Tweede gratis “Die heb ik gezien toen niemand hem nog kende.” Wil je dat over twee jaar kunnen zeggen, ga dan op zaterdag 22 april naar de Stadsschouwburg waar cabaretier Rob Urgert optreedt in de Globezaal. Urgert brengt zijn programma ‘Leuk voor later’. Slechts gewapend met woorden rekent hij af met de grootste trauma’s uit zijn jeugd. Voorafgaand aan Rob Urgert treedt zijn collega Eric Koller op met het programma ‘Jeuk’. Aanvang 20.30 uur. Voor de prijs hoef je het niet te laten: met CJP betaal je achttien gulden voor beide optredens. /Soundscape In de maand mei vindt in en om de Witte Dame de manifestatie Soundscape White Lady plaats. De manifestatie geeft aanzet tot de integratie van geluid binnen het ontwerpproces. Ontwerpers, architecten, filosofen, psychologen en geluidskunstenaars kunnen samen deelnemen aan een divers programma met workshops en performances. De officiële opening is op 1 mei om 20.00 uur in MU-De Witte Dame. Behalve de workshops die de hele week plaatsvinden, wordt er op 3 mei een symposium gehouden over de verschillende aspecten van geluid. Meer info op www.soundscapewhitelady.nl. Aanmelden kan nog tot 21 april.