/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

jaargang 43, 14 september 2000 Opinie

Nederlands als nadeel In een ver verleden sprak het vanzelf dat een beschaafde Nederlander zich in verzorgd Nederlands uitdrukte. In die tijd was dat voor een beschaafde Vlaming niet zo eenvoudig. Als hij zich al in beschaafd Nederlands kon uitdrukken dan was toch het kenmerk van de ware beschaving dat hij zich in goed Frans verstaanbaar kon maken. Nu zijn de bordjes verhangen. Steenkolen Engels lijkt de voertaal in het noorden te worden terwijl in het zuiden Nederlands weer de plaats inneemt die het rechtens toekomt. De spoorwegen lijken ook op weg naar een woud van opschriften in een soort Engels en dat in navolging van de reclamejongens die al sinds jaar en dag geen pakkende tekst in goed Nederlands meer kunnen verzinnen. Ik verdenk ze ervan reclameteksten uit de Engelstalige wereld klakkeloos of verkeerd over te nemen. Plagiaat uit luiheid of gebrek aan fantasie en taalbeheersing. In onze alma mater is het nu ook zover. Tijdens de opening van het academisch jaar mochten we uit de mond van de rector vernemen dat er een revolutie op til is. We krijgen nu het bachelor-master systeem, gewoonlijk aangeduid als het Angelsaksische systeem. Zoín aanduiding roept onmiddellijk de vraag op welk Angelsaksische systeem? Engelse universiteiten kennen een bonte variÎteit van systemen en als je ingenieur wilt worden zal je als zodanig erkend moeten worden door de relevante ingenieursvereniging. In Amerika gaat het weer anders en ook niet overal hetzelfde. De term Angelsaksisch slaat kennelijk alleen op de aanduiding van de te behalen graden, aanduidingen die overigens nauwelijks aansluiten bij de tradities in de rest van Europa. Wat is er inhoudelijk nieuw? Wel, er komt een studieindeling van een eerste ronde van drie jaar gevolgd door een van twee jaar. Tijdens de presentatie door de rector heb ik mij zitten afvragen of dit nu nieuwe wijn in oude zakken, of oude wijn in nieuwe zakken was. Ik ben er niet uitgekomen. Op mij maakte het meer de indruk van een restauratie. In mijn eigen studietijd was het grosse modo ook zo. Alleen spraken we toen van een kandidaatsexamen en een doctoraal. Als we nu in heel Europa naar dat oude, door de wetgever in 1970 afgeschafte stelsel teruggaan dan is er wel een niet gering voordeel. Kon je vroeger in Nederland gemakkelijk van universiteit veranderen na je kandidaats, nu zou dat in heel Europa kunnen. Maar helemaal aan het eind had de rector nog een interessante mededeling. Het onderwijs na het kandidaats moet voortaan maar in het Engels. Dat moet om onze universiteit aantrekkelijk te maken voor buitenlanders. Nu heb ik altijd gedacht dat wij er universiteiten op na hielden omdat wij Nederlanders tot academici willen laten opleiden. Als er en passant buitenlanders mee willen doen dan is dat prima. Vroeger studeerden er nogal wat Noren medicijnen in Groningen. Nou die leerden vlot Nederlands. En in de tijd van Niels Bohr trokken nogal wat Nederlandse theoretische fysici naar Kopenhagen en leerden vlot Deens. Zelfs de fysici die naar Kjeller gingen om een kernreactor te bouwen hadden snel het Noors onder de knie. Maar wij schijnen te menen dat Nederlands onleerbaar is voor wiens wieg elders heeft gestaan. En wat is het gevolg? Laten we er vanuit gaan dat de te behandelen stof in de colleges de aandacht van de studenten ten volle opeist. Als nu in de klas (bijna) allemaal studenten zitten die Engels als moedertaal hebben dan is een niet al te goed Engels sprekende docent nog wel te pruimen. In die situatie verkeerde ikzelf toen ik in Amerika doceerde. Ronduit bespottelijk wordt het als de overgrote meerderheid van de studenten Nederlandstalig is maar niettemin in slecht Engels college krijgt van een Nederlandstalige docent. Als ik buitenlands student was ging ik wel naar Engeland, Frankrijk of Duitsland waar ik dan tenminste goed onderwijs kan krijgen in het Engels, Frans of Duits. Maar dan door iemand die die taal werkelijk beheerst. Of zijn Nederlanders zo arrogant dat zij denken zich in een vreemde taal net zo goed te kunnen uitdrukken als in het Nederlands. Als dat echt zo is dan zet ik grote vraagtekens bij hun beheersing van het Nederlands! Terwijl ik dit schrijf moet ik denken aan wat wijlen Bram Pais zei bij de aanvang van zijn Holtstlezing enkele jaren geleden. Hij begon met zich te excuseren voor zijn Nederlands. Het was tenslotte, zo zei hij, de eerste keer in veertig jaar dat hij een redevoering in het Nederlands hield. Maar zo zei hij verder, mochten we er aan twijfelen of hij Nederlander was dan moesten we maar de volgende dag terugkomen want dan zou hij een voordracht in het Engels houden! Er was nog iets dat mij stoorde in de mededeling van de rector. Kennelijk had men op bestuursniveau besloten dat de colleges in het Engels zouden worden gehouden. Waar zij het recht vandaan halen om een Nederlandse hoogleraar aan een Nederlandse universiteit voor te schrijven in een andere taal dan de Nederlandse college te geven is mij een raadsel. Ik begin waarachtig te verlangen naar een hereniging met BelgiÎ, mits de taalwetgeving van dat land dan ook onverkort van toepassing wordt op de Noordelijke Nederlanden. In onze raad van toezicht zit de rector van Leuven. Als die het eens is met dit voornemen van het college van bestuur dan heeft hij thuis wel wat uit te leggen. Frans W. Sluijter

Cursief Is elektronische handel gouden handel? Afgaande op het aantal Nederlanders dat inmiddels op het internet rondsurft zou je zeggen van wel. Aan de noodzakelijke voorwaarden voor handel via het internet lijkt het aan de klantzijde wel goed te zitten. Maar aan de andere zijde, het bedrijfsleven, lijkt e-commerce nog niet echt aangeslagen te zijn. Dat laatste blijkt uit een recent onderzoek van Andersen Consulting. Volgens dat bureau loopt Nederland nog steeds achter bij de rest van Europa en Amerika op het gebied van e-commerce. Landen als BelgiÎ, Oostenrijk en Ierland presteren aanzienlijk beter dan Nederland, zo concludeert Andersen. De Nederlandse bedrijven hebben een voorsprong op het gebied van sales en marketing, de groei is echter aanzienlijk minder op de gebieden logistiek, accounting en financiÎn en human resources. En op het vlak van bijvoorbeeld het terugbrengen van kantoorkosten en het aanboren van nieuwe industrieÎn scoren de Nederlandse ondernemers slecht. Volgens het onderzoek zien Nederlandse bedrijven e-commerce niet als een middel dat competitieve voordelen biedt. Op dit gebied zijn zij het meest pessimistisch van Europa. De Nederlandse ondernemer heeft een houding die samengevat kan worden onder ëeerst zien, dan gelovení, aldus Andersen. ëWat een boer niet kent, vreet ie nietí, zou je ook kunnen zeggen. Die uitkomst staat in schril contrast tot de succesverhalen van nieuwe internetwinkels. Wat te denken van internetwinkel Boekenbar.nl, een bedrijf dat dit jaar zijn slag geslagen heeft op de studentenboekenmarkt. De academische boekhandels hebben dit jaar flink last gehad van deze concurrent, die kennelijk wel de competitieve voordelen van het internet heeft gezien. Het bedrijf heeft inmiddels ongeveer zes procent van de markt voor studieboeken in handen. Wat weerhoudt ondernemers van deze vorm van handel drijven? Misschien het idee dat er van alles fout kan gaan in de digitale jungle achter het beeldscherm. Erg vreemd is zoín gedachte natuurlijk niet. Je hoeft alleen maar te denken aan het debacle van ABN Amro met Homenet, dat een jaar geleden al gekraakt werd door twee studenten en het is duidelijk dat het een ondernemer met weinig digitale affiniteit dun door de broek loopt bij de gedachte wat er allemaal kan fout gaan bij elektronische handel. Een groot bedrijf zal de negatieve effecten van zoín ramp wel kunnen opvangen. Het midden-en kleinbedrijf zit niet te wachten op dit soort bedrijfsongelukken. Het is daarom niet zo gek dat de TU/e bezig is met Virtue, de virtuele campus in oprichting. Hier kunnen bedrijven ervaring opdoen met e-commerce in een omgeving met kritische klanten. Het zal de kans op bedrijfsongelukjes zoals die van ABN Amro vorige week belangrijk verkleinen. Fred Gaasendam

Thuisbankieren Het tv-programma Hackers onthulde vorige week zondag dat het telebankiersysteem van ABN Amro Bank, HomeNet, niet veilig is. Al een jaar geleden deden twee TU/e studenten dezelfde ontdekking en meldden dit bij de bank. Deze negeerde het bericht en handhaafde hetzelfde systeem nog een jaar. Hoe veilig vinden TU/eíers thuisbankieren en heeft dit voorval nog invloed hierop gehad? Mark Titulaer Student Bouwkunde Sinds ik een computer heb, doe ik aan telebankieren. Hackers kunnen overal in als ze dat willen, maar de particulierenbranche vinden zijn toch niet interessant. Het is voor hackers alleen een kick als het om grote bedragen gaat. Ik denk wel dat de ontdekking bij ABN Amro gevolgen zal hebben voor het aantal thuisbankierders. Mensen die overwogen te gaan thuisbankieren, zullen er nu eerder vanaf zien. Dat geldt zeker voor oudere mensen, omdat telebankieren voor hen nog een onbekend terrein is en ze meer gemotiveerd moeten worden hieraan te beginnen dan anderen. Voor mij verandert er na dit voorval in ieder geval niets, omdat ik weet dat het gemakkelijk na te gaan is of ik geld heb overgemaakt of niet. De veiligheid van mijn geld wordt door de banken gewaarborgd. Bovendien moet ik ongeveer zeventien codes invullen voordat ik geld kan overmaken en dat geeft mij toch een veilig gevoel. Pascal Schillemans Student Scheikunde Ik vind het onveilig. Natuurlijk is het gemakkelijk om thuis je zaakjes te regelen en sneller is het ook, maar ik ben ervan overtuigd dat je bij ieder systeem kunt inbreken en dat vind ik geen veilig idee. ABN Amro zal hieronder, denk ik. Het zal bij mij niet echt om grote bedragen gaan, omdat ik die simpelweg niet op mijn rekening heb staan. De bedragen kunnen wel zo groot gemaakt worden als hackers willen en dan wordt het toch van mijn rekening afgeschreven. Dat telebankieren is denk ik niet voor mij weggelegd. Sowieso internet ik alleen maar omdat het af en toe nodig is voor mijn studie maar verder hou ik me er niet zo mee bezig. Ir. Bas Vermeer Programmamanager VirTu/e project (Cebra) Thuisbankierders hebben de veiligheid voor een groot gedeelte zelf in de hand, omdat bij hacken je eigen computer gekraakt wordt. Dit laat je zelf gebeuren door virussen binnen te halen via mail. Het is dan ook verstandig mail met attachments waarvan de afzender onbekend is, niet te openen. Wij ontwikkelen smartcards. Hiermee worden de gegevens niet op de computer versleuteld, maar op de smartcard. Omdat de chips op deze kaart microscopisch klein zijn, is kraken theoretisch onmogelijk. Je moet al een supergespecialiseerde kenner zijn, wil je dit kunnen hacken. Bij ABN Amro zal het systeem niet optimaal beveiligd zijn geweest. Het zal zeker invloed hebben op het aantal mensen dat thuisbankiert of dat van plan is. Het feit dat we met een nieuw en voor velen onbekend medium te maken hebben, schrikt mensen af hun geld via het net over te maken. Mensen hebben een ingebouwde angst voor iets dat ze niet kennen en waar een enkeling trucjes mee kan uithalen. Christian Poeth Student Scheikunde Bij de Rabobank heb je ÈÈn pincode en die moet je invoeren in een soort rekenmachine. Vervolgens krijg je van die machine weer andere codes die je moet overnemen. Dit zijn telkens verschillende codes dus als d·t nog niet genoeg is om mijn magere rekening te beschermen, dan weet ik het ook niet! Natuurlijk zijn alle systemen te hacken, maar daar kan ik me niet zo druk om maken. Ik ben nu ongeveer een jaar aan het telebankieren en ben van plan er mee door te gaan. Ik vind het een slechte zaak dat ABN Amro niet heeft gereageerd op de waarschuwing van de TU/e studenten, maar waarschijnlijk proberen ze gewoon hun hachje te redden. Het telebankieren geeft me geen onveilig gevoel, niet met de bedragen die ik op mijn rekening heb staan tenminste. Het is makkelijk en snel dus waarom zou ik het laten? Loek Simons Student Informatica Ik heb er wel vertrouwen in. Zelf telebankier ik bij de Rabobank en daar hoor je niet veel negatieve dingen over. EÈn keer als ik me het goed herinner. Een paar mensen hadden een kopie gemaakt van de Rabo telebankiersite. De telebankierders logden dan in op de gekopieerde site en de hackers konden met de ingevoerde gegevens van anderen toegang krijgen tot de echte Rabosite. Ik begrijp best dat mensen hacken. Als ik meer tijd zou hebben, zou ik er meer over willen weten. Het is natuurlijk geen eerlijke methode, maar je komt er zo wel achter of een systeem veilig is. Over het algemeen zijn de gebruikte systemen niet veilig, maar ik heb wel vertrouwen in de bank. Ik denk niet dat ABN Amro er echt onder zal lijden dat hun systeem onveilig is gebleken. Zelf word ik niet beÔnvloed door zoín voorval.