/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

jaargang 43, 5 april 2001 Reportage

"Mensen praten liever niet meer over problemen" Contact en Communicatie/Chantal Louwers Foto's/Bram Saeys De Eindhovense Studenten Kerk (ESK) heeft een scala aan activiteiten die vallen onder de noemer 'persoonlijke ontwikkeling'. "Wij hechten veel waarde aan persoonlijke groei", is Wim de Leeuws verklaring daarvoor. De studentenpastor gelooft dat mensen tot hun recht moeten kunnen komen en dat ESK daar aan bij kan dragen. "Wat kan, dat moet", is dan ook zijn motto. Momenteel geeft De Leeuw een cursus Contact en Communicatie, waar hij in vijf avonden ingaat op de non-verbale manier van communiceren, gebaseerd op de Goodfield-therapie. ESKafé, een maandagavond in maart. Een grote televisie, een videocamera die net boven het scherm uitsteekt en voor de televisie staat een stoeltje. Wie op het stoeltje gaat zitten, ziet zichzelf meteen voor zich geprojecteerd. Vreselijk confronterend, is de waarschuwing die Wim de Leeuw van te voren aan de cursisten geeft. Maar dat is ook de bedoeling. 'Waarom doe je wat je doet, hoe komt het dat er iets anders gebeurt dan je wilt en worden inspanningen om anderen te bereiken zo vaak niet beloond? Het zit voor een groot deel in de non-verbale signalen die we constant uitzenden en die vaak tegengesteld zijn aan wat we zeggen. Hoe komt dat en wat kun je er aan doen?' staat in de folder van ESK. Dit is een korte omschrijving van wat de Goodfield-therapie inhoudt. "Die therapie is gebaseerd op het ontdekken van je eigen non-verbal leak. Dat is de tegenstrijdigheid die er bestaat tussen wat je zegt en wat je óók zegt. Wat je óók zegt is een reflectie op een onverwerkt trauma of waargenomen gebeurtenis uit het verleden", is de uitleg die De Leeuw van de therapie geeft. "De cursus is echter geen therapie, wij kijken alleen maar. De voor het blote oog te snelle non-verbale boodschappen worden teruggehaald met vertraagd afgespeelde videobeelden. Videobeelden zijn zo indringend en confronterend, het maakt dingen zichtbaar die je normaal niet ziet." De bedoeling van de cursus is dat het de deelnemers meer inzicht geeft in wie ze zijn en hoe ze in elkaar zitten. Goodfield-therapeut Eén van de deelnemers aan de cursus neemt plaats op een stoeltje voor een groot beeldscherm. Een afwachtende stilte hangt in het ESKafé. "Zeg eens hoe je vroeger genoemd werd?" klinkt de stem van De Leeuw plotseling. Waarop de cursist verbaasd zijn naam zegt. "Nog een keer"."Nog een keer""Hoe noemde je vroeger je moeder?"ook dat moest hij drie keer zeggen. Daarna volgden zijn vader, iemand die belangrijk voor hem is en nog iemand anders. Nieuwsgierig wachten wij op een verklaring van De Leeuw: "Ik heb zelf altijd veel aan de Goodfield-therapie gehad. In 1991 ben ik aan een opleiding tot Goodfield-therapeut begonnen, en na een opleiding van drieënhalf jaar kan ik mezelf dat nu noemen." Voordat De Leeuw de opleiding volgde, was hij in contact gekomen met de therapie. Hij gaf toen al cursussen die gebaseerd waren op Goodfield. "Ik hing de cursus toen op aan het boek 'Nooit meer bang'. Op die titel kwamen veel mensen af, ze wilden namelijk praten over problemen. We kregen wel drie of vier grote groepen per jaar bij die cursus. We hadden toen mensen met hele uiteenlopende leeftijden in de groep, dat zorgt ervoor dat mensen kunnen relativeren. Ze gaan hun eigen problemen beter op ware grootte zien." Het was in die tijd wel een stuk moeilijker en duurder om zo'n cursus te geven dan nu. "Toen moest ik iemand inhuren als ik met video-opnamen wilde werken. Nu ik de opleiding heb gehad, kan ik dat allemaal zelf." "De blik die ik in jou zie is er één van verbazing", zegt De Leeuw uiteindelijk tegen de cursist. Dit toont hij door de video beeldje voor beeldje te laten afspelen. Een video kan 25 beelden per seconde laten zien. Dat zijn dus in dit geval 25 gezichten per seconde. "De signalen die je uitzendt, worden allemaal waargenomen door andere mensen. Dat gebeurt alleen onder de grens van het bewustzijn. De verbazing in de blik van de cursist op de video ziet niemand van ons die een gewoon gesprek met hem aanknoopt. Door de vertraagde beelden zijn zijn opgetrokken wenkbrauwen duidelijk te zien. Volgens De Leeuw voelt een ander deze non verbale boodschap altijd aan. Spannend "Nieuwsgierigheid, ik heb het gehoord bij een andere cursus, ik zag het op de folder", zijn de meest genoemde redenen voor deelname op een rijtje. Ook ir. Marja Houben noemt nieuwsgierigheid als voornaamste reden van haar deelname aan 'Contact en Communicatie'. "Ik heb meegedaan aan het enneagram-etmaal, daar hoorde ik van deze cursus en sprak met mensen die de cursus al een keer gevolgd hadden.Houben heeft nog niet plaats hoeven te nemen op het stoeltje voor de camera. "Ik vind het wel spannend, maar ben ook erg nieuwsgierig naar wat ik zelf onbewust allemaal doe. Ik denk in ieder geval wel dat ik met een stukje inzicht in mezelf en in anderen naar huis ga na afloop van de cursus", zegt ze overtuigd. "Ik merkte tijdens de bijeenkomsten dat ik veel leer van de observaties van en door anderen. Je ziet ineens wat je bij mensen onbewust waarneemt. Je hebt een gevoel bij iemand en je kunt het niet plaatsen. Door het beeld stil te zetten, krijg je meer inzicht." Contact "Wij vinden dat we als studentenpastoraat verschillende activiteiten moeten aanbieden, voor gelovige en ongelovige mensen", vertelt Wim de Leeuw. "Het is niet erg om af en toe over God te praten, maar we trekken de meeste mensen aan als we activiteiten organiseren waarbij gesproken wordt over hoe mensen in het leven staan. Ik heb een hekel aan dingen die nergens over gaan." "Als je een cursus als deze aankondigt als een probleemgroep, schrikt dat af. Ik heb de cursus een paar maanden geleden aangekondigd met de boektitel 'Nooit meer Bang' erbij en daar kreeg ik geen enkele reactie op. Nu heet het Contact en Communicatie en zijn er acht cursisten." De Leeuw vindt het opvallend dat de mens in dat opzicht de laatste vijftien jaar zo veranderd is. "Mensen willen tegenwoordig niet meer over problemen praten. Met een positievere insteek komen ze er wel op af. Als ik dan suggereer dat er iets aan een probleem te doen is, vinden de meesten dat nog steeds eng." Deelneemster aan de cursus, Marieke Heinemans, heeft wel een idee waarom studenten niet zo snel aan een cursus van ESK meedoen. "Studenten worden afgeschrikt door de woorden kerk en geloof die op de folders van ESK staan. Terwijl ze eigenlijk zouden moeten weten dat de cursussen van ESK vaak heel interessant zijn en weinig tot niets met kerk en geloof te maken hebben." "Wat ik een leuk aspect van zulke cursussen vind, is dat je mensen met elkaar in contact brengt. Vaak houden ze namelijk na de cursus ook nog regelmatig contact met elkaar en dat sociale aspect van het geheel is belangrijk voor mij", zijn De Leeuw's afsluitende woorden./.

"Mensen praten liever niet meer over problemen" Contact en Communicatie/Chantal Louwers Foto's/Bram Saeys De Eindhovense Studenten Kerk (ESK) heeft een scala aan activiteiten die vallen onder de noemer 'persoonlijke ontwikkeling'. "Wij hechten veel waarde aan persoonlijke groei", is Wim de Leeuws verklaring daarvoor. De studentenpastor gelooft dat mensen tot hun recht moeten kunnen komen en dat ESK daar aan bij kan dragen. "Wat kan, dat moet", is dan ook zijn motto. Momenteel geeft De Leeuw een cursus Contact en Communicatie, waar hij in vijf avonden ingaat op de non-verbale manier van communiceren, gebaseerd op de Goodfield-therapie. ESKafé, een maandagavond in maart. Een grote televisie, een videocamera die net boven het scherm uitsteekt en voor de televisie staat een stoeltje. Wie op het stoeltje gaat zitten, ziet zichzelf meteen voor zich geprojecteerd. Vreselijk confronterend, is de waarschuwing die Wim de Leeuw van te voren aan de cursisten geeft. Maar dat is ook de bedoeling. 'Waarom doe je wat je doet, hoe komt het dat er iets anders gebeurt dan je wilt en worden inspanningen om anderen te bereiken zo vaak niet beloond? Het zit voor een groot deel in de non-verbale signalen die we constant uitzenden en die vaak tegengesteld zijn aan wat we zeggen. Hoe komt dat en wat kun je er aan doen?' staat in de folder van ESK. Dit is een korte omschrijving van wat de Goodfield-therapie inhoudt. "Die therapie is gebaseerd op het ontdekken van je eigen non-verbal leak. Dat is de tegenstrijdigheid die er bestaat tussen wat je zegt en wat je óók zegt. Wat je óók zegt is een reflectie op een onverwerkt trauma of waargenomen gebeurtenis uit het verleden", is de uitleg die De Leeuw van de therapie geeft. "De cursus is echter geen therapie, wij kijken alleen maar. De voor het blote oog te snelle non-verbale boodschappen worden teruggehaald met vertraagd afgespeelde videobeelden. Videobeelden zijn zo indringend en confronterend, het maakt dingen zichtbaar die je normaal niet ziet." De bedoeling van de cursus is dat het de deelnemers meer inzicht geeft in wie ze zijn en hoe ze in elkaar zitten. Goodfield-therapeut Eén van de deelnemers aan de cursus neemt plaats op een stoeltje voor een groot beeldscherm. Een afwachtende stilte hangt in het ESKafé. "Zeg eens hoe je vroeger genoemd werd?" klinkt de stem van De Leeuw plotseling. Waarop de cursist verbaasd zijn naam zegt. "Nog een keer"."Nog een keer""Hoe noemde je vroeger je moeder?"ook dat moest hij drie keer zeggen. Daarna volgden zijn vader, iemand die belangrijk voor hem is en nog iemand anders. Nieuwsgierig wachten wij op een verklaring van De Leeuw: "Ik heb zelf altijd veel aan de Goodfield-therapie gehad. In 1991 ben ik aan een opleiding tot Goodfield-therapeut begonnen, en na een opleiding van drieënhalf jaar kan ik mezelf dat nu noemen." Voordat De Leeuw de opleiding volgde, was hij in contact gekomen met de therapie. Hij gaf toen al cursussen die gebaseerd waren op Goodfield. "Ik hing de cursus toen op aan het boek 'Nooit meer bang'. Op die titel kwamen veel mensen af, ze wilden namelijk praten over problemen. We kregen wel drie of vier grote groepen per jaar bij die cursus. We hadden toen mensen met hele uiteenlopende leeftijden in de groep, dat zorgt ervoor dat mensen kunnen relativeren. Ze gaan hun eigen problemen beter op ware grootte zien." Het was in die tijd wel een stuk moeilijker en duurder om zo'n cursus te geven dan nu. "Toen moest ik iemand inhuren als ik met video-opnamen wilde werken. Nu ik de opleiding heb gehad, kan ik dat allemaal zelf." "De blik die ik in jou zie is er één van verbazing", zegt De Leeuw uiteindelijk tegen de cursist. Dit toont hij door de video beeldje voor beeldje te laten afspelen. Een video kan 25 beelden per seconde laten zien. Dat zijn dus in dit geval 25 gezichten per seconde. "De signalen die je uitzendt, worden allemaal waargenomen door andere mensen. Dat gebeurt alleen onder de grens van het bewustzijn. De verbazing in de blik van de cursist op de video ziet niemand van ons die een gewoon gesprek met hem aanknoopt. Door de vertraagde beelden zijn zijn opgetrokken wenkbrauwen duidelijk te zien. Volgens De Leeuw voelt een ander deze non verbale boodschap altijd aan. Spannend "Nieuwsgierigheid, ik heb het gehoord bij een andere cursus, ik zag het op de folder", zijn de meest genoemde redenen voor deelname op een rijtje. Ook ir. Marja Houben noemt nieuwsgierigheid als voornaamste reden van haar deelname aan 'Contact en Communicatie'. "Ik heb meegedaan aan het enneagram-etmaal, daar hoorde ik van deze cursus en sprak met mensen die de cursus al een keer gevolgd hadden.Houben heeft nog niet plaats hoeven te nemen op het stoeltje voor de camera. "Ik vind het wel spannend, maar ben ook erg nieuwsgierig naar wat ik zelf onbewust allemaal doe. Ik denk in ieder geval wel dat ik met een stukje inzicht in mezelf en in anderen naar huis ga na afloop van de cursus", zegt ze overtuigd. "Ik merkte tijdens de bijeenkomsten dat ik veel leer van de observaties van en door anderen. Je ziet ineens wat je bij mensen onbewust waarneemt. Je hebt een gevoel bij iemand en je kunt het niet plaatsen. Door het beeld stil te zetten, krijg je meer inzicht." Contact "Wij vinden dat we als studentenpastoraat verschillende activiteiten moeten aanbieden, voor gelovige en ongelovige mensen", vertelt Wim de Leeuw. "Het is niet erg om af en toe over God te praten, maar we trekken de meeste mensen aan als we activiteiten organiseren waarbij gesproken wordt over hoe mensen in het leven staan. Ik heb een hekel aan dingen die nergens over gaan." "Als je een cursus als deze aankondigt als een probleemgroep, schrikt dat af. Ik heb de cursus een paar maanden geleden aangekondigd met de boektitel 'Nooit meer Bang' erbij en daar kreeg ik geen enkele reactie op. Nu heet het Contact en Communicatie en zijn er acht cursisten." De Leeuw vindt het opvallend dat de mens in dat opzicht de laatste vijftien jaar zo veranderd is. "Mensen willen tegenwoordig niet meer over problemen praten. Met een positievere insteek komen ze er wel op af. Als ik dan suggereer dat er iets aan een probleem te doen is, vinden de meesten dat nog steeds eng." Deelneemster aan de cursus, Marieke Heinemans, heeft wel een idee waarom studenten niet zo snel aan een cursus van ESK meedoen. "Studenten worden afgeschrikt door de woorden kerk en geloof die op de folders van ESK staan. Terwijl ze eigenlijk zouden moeten weten dat de cursussen van ESK vaak heel interessant zijn en weinig tot niets met kerk en geloof te maken hebben." "Wat ik een leuk aspect van zulke cursussen vind, is dat je mensen met elkaar in contact brengt. Vaak houden ze namelijk na de cursus ook nog regelmatig contact met elkaar en dat sociale aspect van het geheel is belangrijk voor mij", zijn De Leeuw's afsluitende woorden./.