Untitled Document
"Mensen praten liever niet meer
over problemen"
Contact en Communicatie/Chantal Louwers
Foto's/Bram Saeys
De Eindhovense Studenten Kerk (ESK) heeft een scala aan
activiteiten die vallen onder de noemer 'persoonlijke ontwikkeling'.
"Wij hechten veel waarde aan persoonlijke groei", is
Wim de Leeuws verklaring daarvoor. De studentenpastor gelooft
dat mensen tot hun recht moeten kunnen komen en dat ESK daar aan
bij kan dragen. "Wat kan, dat moet", is dan ook zijn
motto. Momenteel geeft De Leeuw een cursus Contact en Communicatie,
waar hij in vijf avonden ingaat op de non-verbale manier van communiceren,
gebaseerd op de Goodfield-therapie.
ESKafé, een maandagavond in maart. Een grote televisie,
een videocamera die net boven het scherm uitsteekt en voor de
televisie staat een stoeltje. Wie op het stoeltje gaat zitten,
ziet zichzelf meteen voor zich geprojecteerd. Vreselijk confronterend,
is de waarschuwing die Wim de Leeuw van te voren aan de cursisten
geeft. Maar dat is ook de bedoeling.
'Waarom doe je wat je doet, hoe komt het dat er iets anders
gebeurt dan je wilt en worden inspanningen om anderen te bereiken
zo vaak niet beloond? Het zit voor een groot deel in de non-verbale
signalen die we constant uitzenden en die vaak tegengesteld zijn
aan wat we zeggen. Hoe komt dat en wat kun je er aan doen?' staat
in de folder van ESK. Dit is een korte omschrijving van wat de
Goodfield-therapie inhoudt. "Die therapie is gebaseerd op
het ontdekken van je eigen non-verbal leak. Dat is de tegenstrijdigheid
die er bestaat tussen wat je zegt en wat je óók
zegt. Wat je óók zegt is een reflectie op een onverwerkt
trauma of waargenomen gebeurtenis uit het verleden", is de
uitleg die De Leeuw van de therapie geeft. "De cursus is
echter geen therapie, wij kijken alleen maar. De voor het blote
oog te snelle non-verbale boodschappen worden teruggehaald met
vertraagd afgespeelde videobeelden. Videobeelden zijn zo indringend
en confronterend, het maakt dingen zichtbaar die je normaal niet
ziet." De bedoeling van de cursus is dat het de deelnemers
meer inzicht geeft in wie ze zijn en hoe ze in elkaar zitten.
Goodfield-therapeut
Eén van de deelnemers aan de cursus neemt plaats op een
stoeltje voor een groot beeldscherm. Een afwachtende stilte hangt
in het ESKafé. "Zeg eens hoe je vroeger genoemd werd?"
klinkt de stem van De Leeuw plotseling. Waarop de cursist verbaasd
zijn naam zegt. "Nog een keer"."Nog een keer""Hoe
noemde je vroeger je moeder?"ook dat moest hij drie keer
zeggen. Daarna volgden zijn vader, iemand die belangrijk voor
hem is en nog iemand anders.
Nieuwsgierig wachten wij op een verklaring van De Leeuw: "Ik
heb zelf altijd veel aan de Goodfield-therapie gehad. In 1991
ben ik aan een opleiding tot Goodfield-therapeut begonnen, en
na een opleiding van drieënhalf jaar kan ik mezelf dat nu
noemen." Voordat De Leeuw de opleiding volgde, was hij in
contact gekomen met de therapie. Hij gaf toen al cursussen die
gebaseerd waren op Goodfield. "Ik hing de cursus toen op
aan het boek 'Nooit meer bang'. Op die titel kwamen veel mensen
af, ze wilden namelijk praten over problemen. We kregen wel drie
of vier grote groepen per jaar bij die cursus. We hadden toen
mensen met hele uiteenlopende leeftijden in de groep, dat zorgt
ervoor dat mensen kunnen relativeren. Ze gaan hun eigen problemen
beter op ware grootte zien." Het was in die tijd wel een
stuk moeilijker en duurder om zo'n cursus te geven dan nu. "Toen
moest ik iemand inhuren als ik met video-opnamen wilde werken.
Nu ik de opleiding heb gehad, kan ik dat allemaal zelf."
"De blik die ik in jou zie is er één van
verbazing", zegt De Leeuw uiteindelijk tegen de cursist.
Dit toont hij door de video beeldje voor beeldje te laten afspelen.
Een video kan 25 beelden per seconde laten zien. Dat zijn dus
in dit geval 25 gezichten per seconde. "De signalen die je
uitzendt, worden allemaal waargenomen door andere mensen. Dat
gebeurt alleen onder de grens van het bewustzijn. De verbazing
in de blik van de cursist op de video ziet niemand van ons die
een gewoon gesprek met hem aanknoopt. Door de vertraagde beelden
zijn zijn opgetrokken wenkbrauwen duidelijk te zien. Volgens De
Leeuw voelt een ander deze non verbale boodschap altijd aan.
Spannend
"Nieuwsgierigheid, ik heb het gehoord bij een andere cursus,
ik zag het op de folder", zijn de meest genoemde redenen
voor deelname op een rijtje. Ook ir. Marja Houben noemt nieuwsgierigheid
als voornaamste reden van haar deelname aan 'Contact en Communicatie'.
"Ik heb meegedaan aan het enneagram-etmaal, daar hoorde ik
van deze cursus en sprak met mensen die de cursus al een keer
gevolgd hadden.Houben heeft nog niet plaats hoeven te nemen op
het stoeltje voor de camera. "Ik vind het wel spannend, maar
ben ook erg nieuwsgierig naar wat ik zelf onbewust allemaal doe.
Ik denk in ieder geval wel dat ik met een stukje inzicht in mezelf
en in anderen naar huis ga na afloop van de cursus", zegt
ze overtuigd. "Ik merkte tijdens de bijeenkomsten dat ik
veel leer van de observaties van en door anderen. Je ziet ineens
wat je bij mensen onbewust waarneemt. Je hebt een gevoel bij iemand
en je kunt het niet plaatsen. Door het beeld stil te zetten, krijg
je meer inzicht."
Contact
"Wij vinden dat we als studentenpastoraat verschillende activiteiten
moeten aanbieden, voor gelovige en ongelovige mensen", vertelt
Wim de Leeuw. "Het is niet erg om af en toe over God te praten,
maar we trekken de meeste mensen aan als we activiteiten organiseren
waarbij gesproken wordt over hoe mensen in het leven staan. Ik
heb een hekel aan dingen die nergens over gaan."
"Als je een cursus als deze aankondigt als een probleemgroep,
schrikt dat af. Ik heb de cursus een paar maanden geleden aangekondigd
met de boektitel 'Nooit meer Bang' erbij en daar kreeg ik geen
enkele reactie op. Nu heet het Contact en Communicatie en zijn
er acht cursisten." De Leeuw vindt het opvallend dat de mens
in dat opzicht de laatste vijftien jaar zo veranderd is. "Mensen
willen tegenwoordig niet meer over problemen praten. Met een positievere
insteek komen ze er wel op af. Als ik dan suggereer dat er iets
aan een probleem te doen is, vinden de meesten dat nog steeds
eng."
Deelneemster aan de cursus, Marieke Heinemans, heeft wel een idee
waarom studenten niet zo snel aan een cursus van ESK meedoen.
"Studenten worden afgeschrikt door de woorden kerk en geloof
die op de folders van ESK staan. Terwijl ze eigenlijk zouden moeten
weten dat de cursussen van ESK vaak heel interessant zijn en weinig
tot niets met kerk en geloof te maken hebben."
"Wat ik een leuk aspect van zulke cursussen vind, is dat
je mensen met elkaar in contact brengt. Vaak houden ze namelijk
na de cursus ook nog regelmatig contact met elkaar en dat sociale
aspect van het geheel is belangrijk voor mij", zijn De Leeuw's
afsluitende woorden./.
|
Untitled Document
"Mensen praten liever niet meer
over problemen"
Contact en Communicatie/Chantal Louwers
Foto's/Bram Saeys
De Eindhovense Studenten Kerk (ESK) heeft een scala aan
activiteiten die vallen onder de noemer 'persoonlijke ontwikkeling'.
"Wij hechten veel waarde aan persoonlijke groei", is
Wim de Leeuws verklaring daarvoor. De studentenpastor gelooft
dat mensen tot hun recht moeten kunnen komen en dat ESK daar aan
bij kan dragen. "Wat kan, dat moet", is dan ook zijn
motto. Momenteel geeft De Leeuw een cursus Contact en Communicatie,
waar hij in vijf avonden ingaat op de non-verbale manier van communiceren,
gebaseerd op de Goodfield-therapie.
ESKafé, een maandagavond in maart. Een grote televisie,
een videocamera die net boven het scherm uitsteekt en voor de
televisie staat een stoeltje. Wie op het stoeltje gaat zitten,
ziet zichzelf meteen voor zich geprojecteerd. Vreselijk confronterend,
is de waarschuwing die Wim de Leeuw van te voren aan de cursisten
geeft. Maar dat is ook de bedoeling.
'Waarom doe je wat je doet, hoe
komt het dat er iets anders gebeurt dan je wilt en worden inspanningen
om anderen te bereiken zo vaak niet beloond? Het zit voor een
groot deel in de non-verbale signalen die we constant uitzenden
en die vaak tegengesteld zijn aan wat we zeggen. Hoe komt dat
en wat kun je er aan doen?' staat in de folder van ESK. Dit is
een korte omschrijving van wat de Goodfield-therapie inhoudt.
"Die therapie is gebaseerd op het ontdekken van je eigen
non-verbal leak. Dat is de tegenstrijdigheid die er bestaat tussen
wat je zegt en wat je óók zegt. Wat je óók
zegt is een reflectie op een onverwerkt trauma of waargenomen
gebeurtenis uit het verleden", is de uitleg die De Leeuw
van de therapie geeft. "De cursus is echter geen therapie,
wij kijken alleen maar. De voor het blote oog te snelle non-verbale
boodschappen worden teruggehaald met vertraagd afgespeelde videobeelden.
Videobeelden zijn zo indringend en confronterend, het maakt dingen
zichtbaar die je normaal niet ziet." De bedoeling van de
cursus is dat het de deelnemers meer inzicht geeft in wie ze zijn
en hoe ze in elkaar zitten.
Goodfield-therapeut
Eén van de deelnemers aan de cursus neemt plaats op een
stoeltje voor een groot beeldscherm. Een afwachtende stilte hangt
in het ESKafé. "Zeg eens hoe je vroeger genoemd werd?"
klinkt de stem van De Leeuw plotseling. Waarop de cursist verbaasd
zijn naam zegt. "Nog een keer"."Nog een keer""Hoe
noemde je vroeger je moeder?"ook dat moest hij drie keer
zeggen. Daarna volgden zijn vader, iemand die belangrijk voor
hem is en nog iemand anders.
Nieuwsgierig wachten wij op een verklaring van De Leeuw: "Ik
heb zelf altijd veel aan de Goodfield-therapie gehad. In 1991
ben ik aan een opleiding tot Goodfield-therapeut begonnen, en
na een opleiding van drieënhalf jaar kan ik mezelf dat nu
noemen." Voordat De Leeuw de opleiding volgde, was hij in
contact gekomen met de therapie. Hij gaf toen al cursussen die
gebaseerd waren op Goodfield. "Ik hing de cursus toen op
aan het boek 'Nooit meer bang'. Op die titel kwamen veel mensen
af, ze wilden namelijk praten over problemen. We kregen wel drie
of vier grote groepen per jaar bij die cursus. We hadden toen
mensen met hele uiteenlopende leeftijden in de groep, dat zorgt
ervoor dat mensen kunnen relativeren. Ze gaan hun eigen problemen
beter op ware grootte zien." Het was in die tijd wel een
stuk moeilijker en duurder om zo'n cursus te geven dan nu. "Toen
moest ik iemand inhuren als ik met video-opnamen wilde werken.
Nu ik de opleiding heb gehad, kan ik dat allemaal zelf."
"De blik die ik in jou zie is er één van
verbazing", zegt De Leeuw uiteindelijk tegen de cursist.
Dit toont hij door de video beeldje voor beeldje te laten afspelen.
Een video kan 25 beelden per seconde laten zien. Dat zijn dus
in dit geval 25 gezichten per seconde. "De signalen die je
uitzendt, worden allemaal waargenomen door andere mensen. Dat
gebeurt alleen onder de grens van het bewustzijn. De verbazing
in de blik van de cursist op de video ziet niemand van ons die
een gewoon gesprek met hem aanknoopt. Door de vertraagde beelden
zijn zijn opgetrokken wenkbrauwen duidelijk te zien. Volgens De
Leeuw voelt een ander deze non verbale boodschap altijd aan.
Spannend
"Nieuwsgierigheid, ik heb het gehoord bij een andere cursus,
ik zag het op de folder", zijn de meest genoemde redenen
voor deelname op een rijtje. Ook ir. Marja Houben noemt nieuwsgierigheid
als voornaamste reden van haar deelname aan 'Contact en Communicatie'.
"Ik heb meegedaan aan het enneagram-etmaal, daar hoorde ik
van deze cursus en sprak met mensen die de cursus al een keer
gevolgd hadden.Houben heeft nog niet plaats hoeven te nemen op
het stoeltje voor de camera. "Ik vind het wel spannend, maar
ben ook erg nieuwsgierig naar wat ik zelf onbewust allemaal doe.
Ik denk in ieder geval wel dat ik met een stukje inzicht in mezelf
en in anderen naar huis ga na afloop van de cursus", zegt
ze overtuigd. "Ik merkte tijdens de bijeenkomsten dat ik
veel leer van de observaties van en door anderen. Je ziet ineens
wat je bij mensen onbewust waarneemt. Je hebt een gevoel bij iemand
en je kunt het niet plaatsen. Door het beeld stil te zetten, krijg
je meer inzicht."
Contact
"Wij vinden dat we als studentenpastoraat verschillende activiteiten
moeten aanbieden, voor gelovige en ongelovige mensen", vertelt
Wim de Leeuw. "Het is niet erg om af en toe over God te praten,
maar we trekken de meeste mensen aan als we activiteiten organiseren
waarbij gesproken wordt over hoe mensen in het leven staan. Ik
heb een hekel aan dingen die nergens over gaan."
"Als je een cursus als deze aankondigt als een probleemgroep,
schrikt dat af. Ik heb de cursus een paar maanden geleden aangekondigd
met de boektitel 'Nooit meer Bang' erbij en daar kreeg ik geen
enkele reactie op. Nu heet het Contact en Communicatie en zijn
er acht cursisten." De Leeuw vindt het opvallend dat de mens
in dat opzicht de laatste vijftien jaar zo veranderd is. "Mensen
willen tegenwoordig niet meer over problemen praten. Met een positievere
insteek komen ze er wel op af. Als ik dan suggereer dat er iets
aan een probleem te doen is, vinden de meesten dat nog steeds
eng."
Deelneemster aan de cursus, Marieke Heinemans, heeft wel een idee
waarom studenten niet zo snel aan een cursus van ESK meedoen.
"Studenten worden afgeschrikt door de woorden kerk en geloof
die op de folders van ESK staan. Terwijl ze eigenlijk zouden moeten
weten dat de cursussen van ESK vaak heel interessant zijn en weinig
tot niets met kerk en geloof te maken hebben."
"Wat ik een leuk aspect van zulke cursussen vind, is dat
je mensen met elkaar in contact brengt. Vaak houden ze namelijk
na de cursus ook nog regelmatig contact met elkaar en dat sociale
aspect van het geheel is belangrijk voor mij", zijn De Leeuw's
afsluitende woorden./.
|