/Voorpagina
/Mensen
/Nieuws
/Opinie
/Cultuur
/Studentenleven
/Achtergrond
/English page
/Onderzoek
/Reportage
/Bestuur
/Ruis
/Ranzigt
/Colofon
/Faculteits Berichten
/Vacatures
/Mensa
/Oude cursors
/pdf formaat
/TUE
/Zoeken:
/ Cursor nummer 3 nummer 0

jaargang 43, 26 april 2001


Ruis

Untitled Document

Stem-RSI
Dachten we even dat het RSI-team van de universiteit de problemen onder controle had, blijkt dat vier Groningse studenten een nieuwe variant van de kwaal hebben ondekt. Mensen die gebruik maken van spraakherkenningssoftware hebben een verhoogde kans op stem-RSI. Intensief gebruik van de apparatuur kan leiden tot stem- en keelproblemen, kwamen de studentes logopedie van de Hanzehogeschool van Groningen tijdens onderzoek op het spoor.
Nou is het heel vervelend voor slachtoffers van de ziekte, maar de studenten en medewerkers van de TU/e mogen hun handjes samenvouwen van geluk. Een onderdeel van het RSI-offensief was de aanschaf van spraakherkenningssoftware. Het Belgische bedrijf Lernhout&Hauspie zou de spullen leveren, maar een speurtocht van onze vrienden van de Wall Street Journal bracht het bedrijf aan de rand van het faillissement en de TU/e rekent voorlopig niet op onze zuiderburen. Het gelul van de top van het bedrijf werd door de beleggers niet herkend en zelfs Prins Roel Pieper kon de zaak niet meer crisismanagen.
Geen stem-RSI op de TU/e dus, en dat dankzij het gerommel van onze doorgaans onverstaanbare zuiderburen.
Dachten wij, totdat het bericht ons bereikte dat er toch spraaksoftware wordt aangeschaft. Op dit moment worden
pakketten vergeleken om de beste te vinden. "AIO's hebben er goed mee gewerkt", zegt prof.dr. Martin Rem van het CvB. Hij maakt niet de indruk zich erg veel zorgen te maken over stem-RSI.
Op ons komen symptomen van de ziekte wel erg bekend voor. Carnaval, Koninnendag, nieuwjaarsdag, daar ergens. Maar wat dat met spraakherkenningssoftware te maken heeft?
Untitled Document

Bits
Mijn eerste e-mailadres opende ik bij Hotmail. Ongeveer vijf jaar geleden. Niks mis mee, tenminste toen niet. Onschuldig als ik was, bezocht ik tijdens mijn ontdekkingsreis over het internet een aantal websites. Soms moest je een e-mailadres opgeven om lid te worden of van bepaalde diensten gebruik te mogen maken.
Dom, dom, dom, daar had ik natuurlijk nooit mijn echte hotmailadres voor moeten gebruiken. Een paar maanden later stroomde mijn mailbox namelijk over van e-mails waar ik niet om gevraagd had. Afkomstig van de raarste
e-mailadressen met de meest lachwekkende onderwerpen. Jennifer_Spears2000 stuurde me een bericht waarmee ik bakken met geld zou kunnen verdienen, ik ontvang regelmatig mails van mister moneyman, die zeker weet dat ik bij hem 6000 dollar kan verdienen. Andere verziekers van mijn hotmailmailbox zijn be.healthier, thin.tomorrow en increase_size. Wat knap hè, dat ze precies weten wat ik wil: een paar kilootjes lichter wordenen dat terwijl ik slaap: isn't it amazing!
Hoe interessant het allemaal ook lijkt, ik open geen van deze mailtjes. Je weet niet met wat voor 'schokkende' beelden of onverwoestbaar virus je geconfronteerd wordt. Er is echter één klein probleempje dat wel eens de kop op duikt: niet alle junkmail is zo eenvoudig te herkennen als bovenstaande voorbeelden. Onderwerpen als 'Re: send me information' en 'Did you get my email' lijken op het eerste oog gewoon van een engelstalige vage kennis afkomstig te zijn.
Tegenwoordig heb ik een ander
e-mailadres. Bij hotmail kreeg ik twintig mailtjes per dag, waarvan gemiddeld één serieuze. Dat hotmailadres bestaat nog wel hoor, ik heb er een inboxprotector opgezet, die wekelijks zo'n honderd onzinmailtjes schept. Die protector herkent lang niet alles, dus druppelt mijn mailbox vol met e-mails over erotische sites, veel geld verdienen en tegelijktijd tientallen kilo's kwijt raken. Ach, ik kan me er niet druk om maken, als er ergens op een website om mijn e-mailadres wordt gevraagd, weet ik wel welk adres ik gebruik.
Untitled Document

Vooral leuk voor anderen
Brandweercomman-dant van de TU/e Stan Teunissen neemt na 34 jaar afscheid van de universiteit. Collega's hadden het plan opgevat Teunissen in een klein brandweerautootje over het universiteitsterrein te rijden en dat is gelukt. "Ik kreeg alle hoeken te zien", zegt Teunissen, "alsof ik die niet kende. En ik kan je zeggen: het is geen pretje om in zo'n wagentje te zitten."
Hij zal zijn kennis en vaardigheden in de toekomst inzetten voor de brandweer van Son en Breugel. Daar wordt hij waarnemend Commandant. Hij zal zich wijden aan het redden van mens en dier, want dat is officieel de taak van de brandweer. Ook op de universiteit heeft hij dieren gered. "Er zat een vogeltje vast aan een dun lijntje bij het Hoofdgebouw. Dat gebruikte hij voor het maken van een nestje. Met de ladderwagen ben ik naar boven gegaan en heb het draadje van het pootje gehaald. Het vogeltje kwam op mijn hand zitten, keek me heel dankbaar aan en ging onder luid applaus terug in het nestje."
Als laatste de wrange maar onvermijdelijke vraag aan de brandweerman: wat was de mooiste klus? "Wat voor ons leuk is, is voor een ander vaak heel vervelend. Als ik na een explosie bij Scheikunde stukjes huid tegenkom, dan is dat voor ons leuk, maar dat kan heel verkeerd uitgelegd worden. Hetzelfde geldt voor de branden in de Tuimelaar en het Auditorium."
En hoe ziet Teunissen zijn toekomst? "Ik ben heel erg jong, net de vijftig gepasseerd, ik ben dus heel erg jong."

Teunissen was de koning te rijk op zijn mini-brandweerwagentje.
Foto: Bart van Overbeeke

Untitled Document

Effe zeuren

/Fred Steutel
Aruba wordt door Nederland gekort, omdat er daar te weinig gedaan wordt aan "inburgering". Misschien moeten de Nederlandse universiteiten ook maar eens gekort worden, omdat ook daar veel te weinig wordt ingeburgerd. Buitenlandse voetballers en allochtone schoonmakers spreken vaak beter Nederlands dan 'overdegrense' AIO's. Die willen zelf misschien wel, maar hun gastheren demonstreren liever hun vaardigheid in het Nederyanks. Zo leren sommige buitenlandse stakkers dat het Nederlandse wiskundewoord 'analyse' in het Engels als 'ennelájsis' wordt uitgesproken en het Nederlandse rampwoord 'katastrofe' als 'kettestroof'. Ach, met de elementaire levensbehoeften zoals eten, drinken, wiskunde en liefde, redt men zich wel, maar een goed gesprek of het oplossen van een kruiswoordpuzzel, daar komt niets van terecht.
Nederlanders denken dat ze hele beren zijn op talengebied. Maar, onze
ministers noemen ondernemers doodgravers en fractievoorzitters roepen hard over de Plaza del Mayo. Ook de chroniqueur van Villa Ranzigt had weinig Europees in z'n pakket; zal wel een pretpakket geweest zijn.
In Denemarken worden buitenlanders na een jaar geacht de landstaal te spreken; zo niet dan kunnen ze opstappen. In het wiskundecolloquium vroegen wij tot voor kort de voordrager Engels te spreken, als onder het gehoor iemand was die na vier jaar nog geen Nederlands begreep en mogelijk ook geen engels of wiskunde; dat gaan we veranderen, op zijn Deens.
In het buitenland redden we ons met buitenlands; in Nederland wordt niet langer uitgeburgerd!
[an error occurred while processing this directive]













Website Cursor