/Voorpagina
/Mensen
/Nieuws
/Opinie
/Cultuur
/Studentenleven
/Achtergrond
/English page
/Onderzoek
/Reportage
/Bestuur
/Ruis
/Ranzigt
/Colofon
/Faculteits Berichten
/Vacatures
/Mensa
/Oude cursors
/pdf formaat
/TUE
/Zoeken:
/ Cursor nummer 1 nummer 3

Jaargang 44, 6 december 2001


Cultuur

Untitled Document

"We willen mensen met een goed gevoel naar huis sturen"
Pijnlijke humor in Kamikaze Freakshow
Voor kinderen, hartpatiënten en zwangere vrouwen zou de Kamikaze Freakshow, vanavond (6 december) te zien in de Eindhovense Effenaar, te shockerend zijn. "Klinkklare onzin", meent John Kamikaze zelf. "Onze show is juist extreem grappig."

Dwerg Danny Powertool tilt met zijn penis twee keer zijn eigen gewicht op. Captain 'Rubberman' Frodo haalt zijn lichaam door een tennisracket en John Kamikaze laat zich omhoog takelen aan twee door zijn rug gespieste vleeshaken. Shockerend? Volgens Kamikaze, artistiek leider van de Freakshow, zijn de stunts vooral grappig bedoeld: "Wij willen dat mensen met een goed gevoel naar huis gaan."
Of Kamikaze's toeschouwers zijn gevoel voor humor delen, is de vraag. "Elk jaar vallen er wel wat mensen flauw", grinnikt Robert Schäfer, programmeur van de Effenaar. "Vooral jongens. Komen ze achteraf met smoesjes als 'het was zo warm'." Niettemin verwacht Schäfer veel belangstelling voor de show, die voor de derde keer te zien is in Eindhoven.

Wansmaak
Het programmaboekje van de Effenaar is niet het enige medium dat horror, wansmaak en 'echte pijn' belooft. De grensverleggende optredens van Kamikaze zijn internationaal bekend. "Dit jaar zijn we in Brazilië geweest en volgend jaar gaan we naar India en Japan", vertelt de artiest trots.
Het artiestenbestaan van de Schotse Kamikaze begon vroeg. Als kind trad hij op met acrobatische trucs en op zijn vijftiende jaar behoorde hij, naar eigen zeggen, tot de jongste degenslikkers ter wereld. Sindsdien zijn de stunts wat gewaagder geworden; de man timmert spijkers in zijn neus, steekt naalden door zijn keel en hangt zijn edele delen boven een emmer vol vuurwerk.
Gevraagd naar de drijfveer voor zijn pijnlijke loopbaan, antwoordt Kamikaze stellig: "Lol! Lol is een absoluut wonderbaarlijk medicijn. Vooral in deze chaotische wereld met al die christelijke en islamitische fundamentalisten is het gezond om lol te hebben".
Dat zijn optredens grappig zijn, staat volgens Kamikaze buiten kijf. "Onze stunts zijn zó extreem dat ze absurd worden. Wist je dat we ook een boel donzige speelgoedkonijntjes voor de show gebruiken? Alleen shockeren is te oppervlakkig. Wij denken altijd: wat kunnen we doen om het nóg grappiger te maken?"

Regular guys
De dwerg Danny Powertool is bekend uit films als 'Starwars', 'Willow' en 'A Muppet Christmas Carol'. Ook de Freakshow is volgens Kamikaze niet veel anders dan 'gewoon' theater. Hoe 'gewoon' kan een freak echter zijn? "Mensen gebruikten het woord 'freak' vaak om neerbuigend te doen", antwoordt Kamikaze, "maar ze oordelen meestal te snel. Het is een individuele keuze om 'anders' te zijn. Ik geloof in vrijheid en in respect. We are just three regular guys!", grapt Kamikaze met een overdreven Amerikaans accent.
In de Kamikaze Freakshow gaat plezier gepaard met extreme fysieke pijn. Beide emoties zijn volgens de artiest even verslavend. "Het is een prachtige ervaring. Door de pijn produceert het lichaam allerlei natuurlijke chemicaliën. Wij worden op natuurlijke wijze 'high' op het podium." Echt gevaarlijk zijn de stunts echter niet. "We letten erg op veiligheid. Wel willen we steeds onze grenzen verleggen. Ik hou niet van mensen die zeggen: nu is het genoeg."/.

Untitled Document

De culturele top vijf van Sveta Litvanova
Zevendejaar student Technische Natuurkunde
Zoals u wellicht uit mijn naam kunt afleiden, is Rusland het verre oord dat ik mijn land van herkomst mag noemen. Het aantal grauwe herfsten dat ik in Nederland heb doorgebracht, is bijna niet meer op beide handen te tellen. Een landurig contact met een andere manier van leven is dus, uit mijn eigen ervaring, de meest krachtige (en soms ergenisverwekkende) cultuurbeleving die ik zou kunnen aanbevelen. Ik wil natuurlijk geen volksverhuizing voorstellen, want zelfs meer contact met een andere cultuur dicht bij huis kan al voor verrassingen en blijvende indrukken zorgen.

Nu is de verleiding voor mij zeer groot om de mijlpalen van de cultuur van mijn geborteland te presenteren, ter intellectueele verrijking van komende vakanties en studiereisjes naar Rusland. Ik wil echter geen dagje gezellig verdwalen in de Hermitage of een uithoudingstest door Oorlog en Vrede voorstellen. Ik zou het liever over iets hebben dat misschien niet zo gauw door een Nederlander gedaan, gelezen of bekeken zou worden.

Ik begin met het Russische badhuis: banja. Strikt genomen geen culturele activiteit: een heleboel naakte mensen die hun dag vullen met een combinatie van in een zeer warm klein kamertje zitten en zichzelf met berkentakken slaan (goed voor de doorbloeding) met, als het kan, buiten in de sneeuw springen of anders in een ijskoud bad zwemmen. En dat allemaal onder het genot van lekker eten en niet al te sterke dranken, want je moet wel aan je hart denken. Dit is voor veel Russen de ultieme vorm van ontspanning, maar het zit hem natuurlijk niet alleen in wat je doet, maar ook met wie. Als het je lukt een banja te bezoeken met Russische kennissen of vrienden, dan kan ik garanderen dat je een bijzondere ervaring rijker bent. En cultuur, daar kun je in een banja prima over praten.

Dan zijn een schrijver en een film aan de beurt. Over boeken van Victor Pelevin wil ik niet al te veel kwijt. Dit klinkt misschien vreemd, maar als je een boek of een verhaal van hem gelezen hebt, zou je het waarschijnlijk met mij eens zijn. Ik wil niks van tevoren verklappen en ik vind ook dat iedereen zijn eigen interpretatie van Pelevin moet maken, daar is genoeg aanleiding voor, bijvoorbeeld onverwachte verhaallijnen. Elke minuut die je aan Pelevin besteedt, is het waard. De film waar ik het over wil hebben is 'The Prisoner of the mountains' van Sergej Bodrov. Dit is een film over de oorlog in Tsjetjenië in de jaren negentig van de afgelopen eeuw, gebaseerd op een gelijknamig verhaal van Leo Tolstoj. Het is een verhaal over twee Russische krijgsgevangenen dat meer dan honderd jaar geleden verscheen, maar nog steeds even actueel is. Ik hoop dat de film een net iets ander beeld schetst van de huidige conflict in Tsjetjenië.

Ten slotte een paar woorden over mijn grote hobby. Ik dans al meer dan drie jaar bij Footloose en in die tijd heb ik allerlei dansen kunnen doen: ballroom, latin, salsa, argentijnse tango, baroque. Maar het is niet alleen het bewegen op muziek dat mij trekt. Bij elke dans hoort een boeiende geschiedenis en een apart gevoel. Het verbaast mij ook niet dat bijvoorbeeld argentijnse tango voor sommige mensen een manier van leven wordt in plaats van een avondje uit. In dansen kun je bijna alles vinden dat je zoekt: een interessant verhaal, passie, verleiding, vriendschap, sportieve prestatie of simpelweg ontspanning tijdens een drukke periode. En degene die zoekt, die vindt./.

Untitled Document

/Winterconcert
Het Eindhovens Studenten Muziek Gezelschap Quadrivium houdt zondagmiddag 9 december vanaf 15.00 uur in de Blauwe Zaal van het Auditorium een winterconcert. Het concert heeft dit jaar het thema Engelse componisten. Er worden onder andere werken gespeeld van Gustav Holst, Edward Elgar en The Beatles. Alle vier de ensembles van ESMG Quadrivium komen aan bod. De entree is tien gulden, studenten mogen gratis naar binnen.

/Expose
Ter gelegenheid van het lustrumjaar van de TU/e houdt Studium Generale van 10 december tot en met 28 februari 'Expose'. Dit is een interactieve installatie die beelden uploadt vanuit een database die door studenten kan worden gevuld. De database laat volgens een bepaald patroon de beelden zien op een grote video-wall. 'Expose' is te bezichtigen op de loopbrug in het Hoofdgebouw van maandag tot en met vrijdag van 9.00 tot 18.00 uur en op zaterdag en zondag van 12.00 uur tot 18.00 uur. Meer informatie www.tue.nl/expose.

/Guido Weijers
In grand café Berlage treedt zondag 9 december vanaf 20.00 uur cabaretier Guido Weijers op. Weijers won de Publieksprijs bij Cameretten 2000 met zijn programma 'Oxymoron'. Hierin houdt hij een monoloog waarin zijn vriend en topmanager Alexander tegenwicht biedt aan de dromerijen van Guido. Weijers droomt van Oilily-sjaaltjes, bobslee, oliebollen en de familie Knots. Hij is fel, scherp en kritisch, maar tegelijkertijd ontroerend.

/Amerika
In samenwerking met studievereniging Simon Stevin houdt Studium Generale woensdag 12 december in de Senaatszaal van het Auditorium van 19.00 tot 22.00 uur 'een avondje Amerika'. Door middel van lezingen, muziek en humor wordt een blik geworpen op de Amerikaanse samenleving en levensbeschouwing. De avond wordt georganiseerd in verband met een studiereis van de studievereniging naar het land van 'Milk and Honey'. Toegang is gratis.

/Ikke ikke ikke
Ik, zo heet de show die Marcel Lenssen donderdag 13 december brengt bij Studium Generale. In de Blauwe Zaal van het Auditorium fileert Lenssen van 20.30 tot 21.15 uur de gedachten van een man. Hij probeert de chaos te ordenen en zoekt structuur in de kakafonie van over elkaar buitelende gedachten.

/Finale Poetry Slam
TU/e-student André Vianen staat donderdag 13 december op de planken tijdens de finale van de Poetry Slam Eindhoven. Hier draagt hij gedichten van eigen hand voor. De avond begint om 20.00 uur in café Kraaij en Balder in de Strijpsestraat in Eindhoven.

[an error occurred while processing this directive]
[an error occurred while processing this directive]













Website Cursor