/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon |
/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE |
Jaargang 44, 6 december 2001 Cultuur |
"We willen mensen met een goed gevoel
naar huis sturen" Dwerg Danny Powertool tilt met
zijn penis twee keer zijn eigen gewicht op. Captain 'Rubberman'
Frodo haalt zijn lichaam door een tennisracket en John Kamikaze
laat zich omhoog takelen aan twee door zijn rug gespieste vleeshaken.
Shockerend? Volgens Kamikaze, artistiek leider van de Freakshow,
zijn de stunts vooral grappig bedoeld: "Wij willen dat mensen
met een goed gevoel naar huis gaan." Wansmaak Regular guys |
De culturele top vijf van Sveta Litvanova Nu is de verleiding voor mij zeer groot om de mijlpalen van de cultuur van mijn geborteland te presenteren, ter intellectueele verrijking van komende vakanties en studiereisjes naar Rusland. Ik wil echter geen dagje gezellig verdwalen in de Hermitage of een uithoudingstest door Oorlog en Vrede voorstellen. Ik zou het liever over iets hebben dat misschien niet zo gauw door een Nederlander gedaan, gelezen of bekeken zou worden. Ik begin met het Russische badhuis: banja. Strikt genomen geen culturele activiteit: een heleboel naakte mensen die hun dag vullen met een combinatie van in een zeer warm klein kamertje zitten en zichzelf met berkentakken slaan (goed voor de doorbloeding) met, als het kan, buiten in de sneeuw springen of anders in een ijskoud bad zwemmen. En dat allemaal onder het genot van lekker eten en niet al te sterke dranken, want je moet wel aan je hart denken. Dit is voor veel Russen de ultieme vorm van ontspanning, maar het zit hem natuurlijk niet alleen in wat je doet, maar ook met wie. Als het je lukt een banja te bezoeken met Russische kennissen of vrienden, dan kan ik garanderen dat je een bijzondere ervaring rijker bent. En cultuur, daar kun je in een banja prima over praten. Dan zijn een schrijver en een film aan de beurt. Over boeken van Victor Pelevin wil ik niet al te veel kwijt. Dit klinkt misschien vreemd, maar als je een boek of een verhaal van hem gelezen hebt, zou je het waarschijnlijk met mij eens zijn. Ik wil niks van tevoren verklappen en ik vind ook dat iedereen zijn eigen interpretatie van Pelevin moet maken, daar is genoeg aanleiding voor, bijvoorbeeld onverwachte verhaallijnen. Elke minuut die je aan Pelevin besteedt, is het waard. De film waar ik het over wil hebben is 'The Prisoner of the mountains' van Sergej Bodrov. Dit is een film over de oorlog in Tsjetjenië in de jaren negentig van de afgelopen eeuw, gebaseerd op een gelijknamig verhaal van Leo Tolstoj. Het is een verhaal over twee Russische krijgsgevangenen dat meer dan honderd jaar geleden verscheen, maar nog steeds even actueel is. Ik hoop dat de film een net iets ander beeld schetst van de huidige conflict in Tsjetjenië. Ten slotte een paar woorden over mijn grote hobby. Ik dans al meer dan drie jaar bij Footloose en in die tijd heb ik allerlei dansen kunnen doen: ballroom, latin, salsa, argentijnse tango, baroque. Maar het is niet alleen het bewegen op muziek dat mij trekt. Bij elke dans hoort een boeiende geschiedenis en een apart gevoel. Het verbaast mij ook niet dat bijvoorbeeld argentijnse tango voor sommige mensen een manier van leven wordt in plaats van een avondje uit. In dansen kun je bijna alles vinden dat je zoekt: een interessant verhaal, passie, verleiding, vriendschap, sportieve prestatie of simpelweg ontspanning tijdens een drukke periode. En degene die zoekt, die vindt./. |
/Winterconcert /Expose /Guido Weijers /Amerika /Ikke ikke ikke /Finale Poetry Slam |
[an error occurred while processing this directive] |
[an error occurred while processing this directive] |