Untitled Document
Cursor-stagiair wint vierde prijs in columnwedstrijd
De Volkskrant
Hessel Rippe, tot vorige week stagiair bij de redactie van Cursor,
heeft de vierde prijs gewonnen in een columnwedstrijd, uitgeschreven
door De Volkskrant. De jury, hoofdredacteur Pieter Broertjes van
De Volkskrant en columnist Jan Mulder, oordeelde als volgt over
Hessels inzending: 'Lieve Mam is een even tedere als alarmerende
brief van een studerende zoon aan zijn moeder. Hij verontschuldigt
zich voor het feit dat hij al een tijdje niet thuis is geweest....Naar
colleges gaat het zoontje niet, hij rookt, zuipt, kijkt televisie
en eet alleen frieten. Studeren is er niet bij. Wassen en afwassen
ook niet. Het lichaam takelt af, het geheugen is al bijna weg,
de drugs zullen voor het definitieve einde zorgen. Goed stuk'.
De column werd afgelopen maandag geplaatst in De Volkskrant. Wij,
als stageplek en studentenblad, kunnen natuurlijk niet achterblijven
en presenteren daarom, met gepaste trots:
Lieve Mam,
Sorry dat ik al een tijd niet thuis ben geweest. Studeren neemt
nou eenmaal veel tijd in beslag. Het is allemaal wel even wennen.
Maar de vrijheid om te doen en laten wat ik wil, bevalt me prima.
Ik heb voor het eerst mijn leven in eigen hand.
Naar college ga ik niet, tentamens maak ik niet. Geld heb ik niet.
Als ik het heb, gaat het op aan huur, eten en drank. Ik drink
veel, ik drink heel veel. Ben begonnnen met roken. Eerst filtersigaretten,
snel overgegaan op shag. Is nou eenmaal goedkoper. Rook alles
over mijn longen. Ik eet slecht. Nou ja, ik eet wel, maar het
is óf chinees óf pizza óf friet. Laatste
keer dat ik ontbeten heb, kwam ik van het stappen thuis om half
negen en heb toen een broodje halfwarme shoarma naar binnen gewerkt.
Ik slaap nauwelijks. Overdag wel veel. Meestal tot halverwege
de middag. Daarna in badjas en slippers televisie kijken. Ik kijk
ontzettend veel televisie. Eerst de middagfilm op SBS 6, dan of
Catherine of Oprah. Ligt eraan waar het over gaat. Wassen doe
ik nauwelijks, afwassen begin ik niet aan. Schone kleren zijn
ook al een zeldzaamheid.
Mijn bioritme is volledig aan gort. 's Middags slaap ik een gat
in de dag,
's avonds sta ik al vroeg aan de bar. Ik drink meestal bier, ik
drink alleen maar bier, tenzij dat op is, dan drink ik wijn, heel
veel wijn. Mijn ogen draaien regelmatig weg in hun kassen en er
beginnen zich gaten te ontwikkelen in mijn geheugen. Ik weet niet
zo heel veel meer. Af en toe word ik wakker in het park zonder
enig idee te hebben hoe ik daar ben gekomen.
Meestal sluip ik bij het krieken van de dag de kamer van een studente
uit. Sex ligt hier voor het oprapen. Het is zo makkelijk dat ik
in tijden niet meer een fatsoenlijke relatie heb opgebouwd. Ik
zou niet eens meer weten hoe het moet. Zo waggel ik elke ochtend
stinkend naar drank en sigaretten door de hemels stille straten
waar de opkomende zon de vogeltjes bijschijnt in hun ochtendzang.
Ik ben sinds kort ook aan de drugs. Ik heb wiet gerookt, pillen
geslikt, paddo's gekauwd en coke gesnoven. Rare ervaringen hoor.
Je hoort geluiden die er niet zijn, je ziet dingen die je alleen
ver weggestopt in je fantasie tegenkomt. Mijn perceptie van de
werkelijkheid is vervaagd, als er al een werkelijkheid voor mij
bestaat.
Als mijn fiets kapot is, koop ik een nieuwe bij een junk, voor
een geeltje heb ik een goeie. Ik hang in de kroeg, in de coffeeshop
en op de bank. Ik zuip en ik zap. Ik doe niks, bereik niks en
studiepunten kunnen me al helemaal gestolen worden. Dit is het
begin van het einde. Mijn leven is een doorlopend Sodom en Gomorra.
Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest.
Je liefhebbende zoon,
Hessel
"Je moet wel enige jaren in
dienst zijn van de TU/e om dit op te kunnen bouwen", zegt
dr.ir. Ben Kuster over zijn 'jungle'. Alle planten heeft hij gratis
mee kunnen nemen. "Als er binnen de faculteit een capaciteitsgroep
wordt opgeheven, laten ze de planten vaak staan. Zo staan er hier
al heel veel achtergelaten planten." En al dat groen heeft
ook nog een functie. "Mijn kamer kijkt precies uit op de
loopbrug. Ik hou er niet van om de grodijnen dicht te doen, dus
heb ik een gordijn van planten opgetrokken. Zo zit niemand je
op de vingers te kijken en ben ik niet zo snel afgeleid."
Kuster heeft een uitgesproken mening over de inrichting. "Ik
zit nou eenmaal liever tussen groen dan tussen steen."