/Voorpagina
/Nieuws
/Mensen
/Achtergrond
/Academie
/Onderzoek
/Opinie
/Reportage
/Bestuur
/Cultuur
/Studentenleven
/Ruis
/Harmpje
/Colofon
/Vacatures
/Mensa
/Oude cursors
/pdf formaat
/Faculteits Berichten
/Zoeken
/TUE
/ Cursor nummer 1 nummer 2

jaargang 42, 25 november 1999


Reportage

Untitled Document Bedrijfshulpverleners drijven ‘schaapjes’ bijeen

Bedrijfshulpverlening/Maaike Slingerland

De eerste nascholingsdag van de bedrijfshulpverleners (BHV) vond vorige week dinsdag plaats op de TUE. Voor de BHV’ers was het de eerste keer dat ze de theorie in praktijk konden brengen. Deze dag was de eerste in een reeks van vijf BHV-nascholingsdagen. Eergisteren, dinsdag, was de tweede nascholingsdag, vandaag vindt er nog een plaats en in de komende twee weken zijn er nog twee.

De nascholingsdag was een unieke gebeurtenis daar het ongewoon is dat zulke dagen op het eigen terrein worden gehouden. Bij veel bedrijven zie je dat de BHV-groep een dag naar een Regionaal Opleidings Centrum (ROC) gaat. Door de nascholingsdagen op de TUE te houden wordt tijd en geld bespaard. Bovendien kunnen de hulpverleners oefenen in de eigen gebouwen. Op het 85 hectare grote TUE-terrein staan vijfendertig gebouwen, en studeren en werken zo’n tienduizend mensen. Het is dus van groot belang dat de onderlinge communicatie en opleiding van de BHV’ers goed geregeld wordt. De eerste dag stond onder toezicht van Jan Hemmers van het ROC te Venlo.

De nascholingsdag bestond uit drie onderdelen. ‘s Morgens werd de onderlinge communicatie geoefend in de brandweerkazerne en kregen de bedrijfshulpverleners blusinstructie. De ochtend bestond vooral uit theorie. De twee teams van in totaal veertien mensen konden die dinsdagmiddag echter ook hun kennis in de praktijk brengen. Van half twee tot half vijf waren er in het Laplace-gebouw vier ontruimingsoefeningen. Twee oefeningen per team, waarbij het team dat het gebouw niet hoefde te ontruimen, de werknemers speelden die het gebouw moesten verlaten. Zij werden door de andere groep in een ruimte van het gebouw ‘in veiligheid gebracht’.

Hond

Hemmers vergeleek de oefening met schaapdrijven. De BHV’ers spelen de rol van de hond die de schapen voor zich uit drijft om ze naar een andere ruimte te loodsen. De schapen zijn de mensen die tijdens een noodsituatie in veiligheid moeten worden gebracht. De hulpverleners, medewerkers van de faculteit Scheikunde, hebben een basisopleiding gehad. Die bestond uit een EHBO-cursus aangevuld met reanimatie en gewonden verzorgen en begeleiden. Tijdens de ontruimingsoefeningen waren drie mensen ingehuurd van de Landelijke Opleiding Tot Uitbeelding van Slachtoffers (LOTUS). Zij kunnen verwondingen fingeren en zich inleven in de rol van slachtoffer.

De faculteitsmedewerkers begonnen enthousiast en gemotiveerd aan de oefeningen. De spanning was van hun gezichten af te lezen. De begane grond van het Laplace-gebouw moest bij de eerste oefening worden ontruimd omdat er boven zogenaamd brand was uitgebroken. De mensen werden naar een aparte ruimte gebracht, dat een ander gebouw moest voorstellen. Nadat de teamleider het sein had gegeven dat de verdieping ontruimd was, werd de actie geëvalueerd. Twee mensen bleken vergeten te zijn. Een man was nog aan het werk in ‘zijn kantoor’, terwijl een vrouw nog op de wc zat. Na een paar minuten kwam een jongen uit de groep naar voren die aarzelend zei: “Hier hoor ik geloof ik niet bij.” Hij was meegeloosd naar de ruimte, niet wetende dat het een oefening betrof. Toen hij doorhad dat het allemaal gefingeerd was, ging hij weg, de groep lachend achterlatend.

Spanning

Dat brak de spanning even, maar niet voor lang want de volgende groep was aan de beurt. Nu moest de kelder worden ontruimd en de daar aanwezige mensen moesten naar de eerste verdieping worden gebracht. De groepsleider stond bovenaan de trap om de mensen die naar boven gingen op te vangen en ervoor te zorgen dat niemand meer naar beneden zou gaan. Jan Hemmers vroeg of het niet verstandig zou zijn dat de leider naar de kelder zou gaan, zodat hij meer zicht had op zijn team. Toen de leider inderdaad naar beneden liep, zei Hemmers grinnikend dat hij vervelend bezig was. “Nu stuur ik hem naar beneden terwijl ik weet dat hij daar geen goed aan doet.” Er konden nu namelijk mensen vanuit de veilige ruimte ontsnappen naar minder veilige gebieden, bijvoorbeeld om hun achtergebleven bezittingen te gaan ophalen. Bij de volgende twee oefeningen werden de mensen van LOTUS ingezet om een verwonding te fingeren. Deze oefeningen waren serieuzer van aard. De tijd werd opgenomen en er waren meer hindernissen, zoals gesloten deuren. Maar het enthousiasme was er nog steeds bij de BHV’ers, ook al verliepen deze oefeningen niet vlekkeloos. Hemmers benadrukte dat het om mensen gaat, die je eigen familieleden zouden kunnen zijn. “ Hij prees de BHV’ers overigens voor hun inzet. Dat het voor hen moeilijk was, is logisch. Ze hadden nooit eerder in de praktijk en met een groep kunnen trainen. Ad van Veen, hoofd-BHV: “De BHV’ers zijn deze dag heel bewust bezig geweest en hebben veel geleerd wat niet uit een boekje te leren valt.”/. /.














Website