/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /Onderzoek /English page /Reportage /Bestuur /Ruis /Harmpje /Colofon

/Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /Faculteits Berichten /Zoeken /TUE

jaargang 42, 24 februari 2000 Reportage

‘Nu al sparen voor je sportkaart voor 2000/2001’ Sportkaart/Brigit Span Een kleine delegatie studenten protesteerde donderdag 17 februari tegen een duurdere sportkaart voor hbo’ers bij het R1 gebouw van Fontys. Bestuursvoorzitter drs. Norbert Verbraak wees alle kritiek van de hand. “Jullie moeten bij de TUE zijn”, luidde zijn commentaar. Regendruppels vallen donderdag rond 12.30 uur in dunne stralen uit de lucht en komen neer op het handjevol protesterende studenten dat voor het hoofdgebouw van Fontys Hogescholen in Eindhoven staat. Om de groep heen, op verschillende punten, staan bewakingsbeambten van Fontys. “We zijn de klassen van Fontys afgegaan om studenten mee te krijgen voor dit protest, daar hadden we de bewaking al achter ons aan”, zegt Judith Schuurman, TUE-student en lid van zaalvoetbalvereniging Totelos. “De studenten waren niet echt enthousiast te krijgen”, is haar idee. Dat blijkt ook uit de geringe opkomst van Fontys-gangers bij de demonstratie. Voor het gebouw staat een busje met daarop een spandoek met de tekst ‘dure sportkaart: nee!’. Voor de deur wordt een spandoek opgehangen, terwijl uit de boxen van de bus muziek van de Venga Boys klinkt. De aanwezigen bewegen wat mee op de muziek om warm te blijven. Er staat een mini-tafeltennistafel en een korfbalnet. Op het plein zijn twee minigoals neergezet waarop wordt geschoten met voetballen. Enkele demonstranten, veelal TUE-studenten en hbo’ers die in het bestuur van een sportclub zitten, hebben zich in hun sporttenue gestoken om hun bliksemactie luister bij te zetten. Want ze willen worden gehoord. Studentensportverenigingen vrezen voor hun voortbestaan als Fontys de studentensportkaart niet meer subsidieert voor haar studenten het komend studiejaar. “Er zitten veel hbo’ers in het bestuur van sportclubs. Als die wegvallen, omdat ze een dure sportkaart moeten kopen, vallen de verenigingen uit elkaar”, zo verwoordt Schuurman de gevoelens die leven bij de clubs. “Bij sommige clubs is vijftig tot zestig p rocent hbo-student. Als die een sportkaart niet meer kunnen opbrengen, vallen de verenigingen uit elkaar. Wij hebben het gevoel dat er geen rekening wordt gehouden met de studenten, er wordt alleen naar geld gekeken.” In totaal hebben 3000 Fontys-studenten een sportkaart. Fontys moet zwaar bezuinigen en wil dat onder meer doen door te korten op subsidie die op de sportkaart zit voor hun studenten. De kaart waarmee studenten sporten mogen beoefenen in het sportcentrum kost dit jaar negentig gulden. Als het zwembad klaar is, wordt de prijs verhoogd naar 110 gulden. Nu Fontys dreigt vanaf het nieuwe studiejaar niet meer mee te betalen vanwege de bezuinigingen, komen de studenten in actie. Voor hbo’ers betekent geen subsidie op de sportkaart dat ze 450 gulden moeten gaan betalen. Een flink bedrag waarvoor ze ook lid kunnen worden van een burgervereniging en zelfs nog goedkoper uit zijn. Studiepunten De actievoerders willen de kantine in van R1 om extra studenten naar buiten te krijgen. Dat wordt hen belet. “Het is voorlichtingsdag en actie zien ze dan natuurlijk liever niet”, schampert Richard Bos, TUE-student en lid van Squadra Veloce. Hij wordt bijgestaan door Onno van Manen, hbo-student en lid van basketbalclub Tantalus. “In het eerste jaar worden we hier verplicht om te sporten, daar krijg je zelfs studiepunten voor. En ben je enthousiast geworden, dan gooien ze de prijs omhoog. Ik vind het lullig voor het bestuur dat Fontys verliest lijdt, maar dat moeten ze niet verhalen op de studenten.” Megafoon Als drs. Norbert Verbraak, voorzitter van de Raad van Bestuur van Fontys, naar buiten komt, krijgt hij een megafoon in zijn handen geduwd. Met Peter Aragon, hbo informatica-student, voert hij een korte discussie. “Klopt het dat wij straks veel meer moeten betalen voor een sportkaart?”, zo opent Aragon. Verbraak wijst hem meteen terecht: “Jullie zijn maar half geïnformeerd. En jullie staan voor het verkeerde gebouw.” Hij wijst met zijn vinger naar de overkant, waar het TUE-terrein ligt. “Daar moet je zijn. Wij hebben altijd een zeer aanzienlijke bijdrage geleverd aan de sportkaart, maar er is een grens. Daarover komen we niet tot overeenstemming met de TUE en daar valt ook niet mee te praten. De grens is een bedrag met zes nullen en verder gaan we niet”, laat Verbraak weten. “De universiteit bulkt van het geld en ze krijgen van de overheid geld voor sport. Wij niet. Wij krijgen primair geld voor onderwijs.” Verbraak gaf aan dat hbo’ers die een dure sportkaart kopen, bij Fontys aan kunnen kloppen voor ee n persoonlijke bijdrage. “Hoeveel dat is, kan ik niet zeggen.” Verbraak wijst nogmaals naar de TUE, en vertrekt naar binnen, onder luid gejoel en gefluit. “Fontys had op z’n minst onderzoek kunnen doen naar hoeveel hbo’ers sporten met de sportkaart. Dat hebben ze niet gedaan”, zegt Aragon. “Dit was onze laatste poging om Fontys te overtuigen, maar of het gelukt is, weet ik niet.” Nagedacht over verdere acties hebben de studenten nog niet. “Daar hebben we nog niet aan willen denken.” Fontys heeft een miljoen gulden geboden voor een sportkaart voor de komende jaren. Dat is drie ton minder dan afgelopen jaar is betaald. De TUE betaalt ruim twee miljoen gulden per jaar voor de sportkaart. Het huidige vijfjarig contract loopt eind juni af en dat lag het afgelopen jaar ook op 1,3 miljoen gulden voor Fontys. “Onderhandelingen met Fontys over de sportkaart gebeuren op College van Bestuur-niveau en deze zijn nog steeds gaande”, reageert ir. Harry Roumen, secretaris van de TUE, desgevraagd. “Ik kan me niet herinneren dat wij speciaal geld krijgen van de overheid voor sport, zoals de heer Verbraak zegt. Waarschijnlijk doelt hij op een oude regeling uit de jaren tachtig, maar dat speelt nu niet meer.” Op andere uitspraken van Verbraak, wil Roumen liever niet reageren. “Ik ken die alleen uit de krant. Ik hoop dat er snel duidelijkheid komt. Voor de TUE-studenten staat de prijs voor de sportkaart voor komend jaar in ieder geval vast op 110 gulden.” Directeur Jacques de Mooij van het sportcentrum, wil liever niets zeggen over de kwestie. “De TUE en Fontys zijn allebei klanten. Zij moeten het samen uitzoeken, ik sta daar in principe buiten.” Het aantal hbo-studenten bij de demonstratie valt tegen, zegt Aragon. “Ik heb het idee dat ze het nog niet helemaal beseffen hier. Dat komt ook doordat veel dingen niet openbaar zijn. De vergaderingen hierover gaan aan ons voorbij. Ze weten niet dat het zoveel impact heeft. Dit is een wanhoopsactie van ons, om het bestuur te vragen heel goed na te denken over dit voornemen.” Als Verbraak weer naar binnen is, ruimen de studenten de spandoeken en andere attributen op. Ze gaan zitten op de laadklep van het busje en gaan terug naar het sportcentrum. Uit de luidsprekers schalt een toepasselijk lied: ‘Iedereen houdt van doekoe, iedereen houdt van geld. Geld maakt niet gelukkig….’ Achterop de bus hangt een spandoek met de woorden ‘nu al sparen voor je sportkaart in 2000/2001’. Naast voetballen op het plein, werd er getafeltennist tijdens de demonstratie tegen een duurdere sportkaart voor hbo-studenten. Foto: Bram Saeys Solidariteit Bij de receptie van de Hogeschool staat een televisie met sport aan.Er liggen rode brieven naast met ‘laatste oproep: waar ze, de sporters die onze school kunnen vertegenwoordigen?’. Hierin wordt gezocht naar studenten die Fontys willen vertegenwoordigen bij de Nationale Hogeschool Kampioenschappen. In de kantine van Fontys zit het vol met studenten. Zij zijn niet buiten geweest om te demonstreren tegen een duurdere sportkaart. Op de vraag waarom niet, halen drie meisjes de schouders op: “We moesten een project afmaken. En we sporten toch niet hier, maar thuis. Waarom zouden we dan gaan protesteren?” Solidariteit zou een reden kunnen zijn. “Nee, het project moest af, dat was belangrijk. En we kunnen niet zomaar weg uit de lessen.” Een aantal jongens wist niets van het protest dat voor het gebouw plaatsvond. Waren ze wel gegaan als ze het hadden geweten? “Nee, het regent.”/.