/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Reportage /Bestuur /Ruis /Harmpje /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

jaargang 42, 4 mei 2000 Ruis

Wangplaten en laptops De redactie van Cursor wordt door andere universiteiten met grote regelmaat voorzien van persberichten aangaande alle interessante onderzoeken die in de rest van universitair Nederland plaatsvinden. Zo ontvingen wij vorige week van de faculteit Biologie van de Universiteit Utrecht een schrijven, dat ons op de hoogte bracht van de laatste stand van zaken betreffende wangplaatmannen en wangplaatloze mannen. Verrek, denk je als argeloze lezer, welke geflipte modegril heeft zich nu weer volkomen buiten mijn blikveld voltrokken in ons alsmaar gekker wordende kikkerlandje? Okee, je vond dat piercings in wenkbrauwen, navels en andere zachte lichaamsdelen al heel ver gingen. Maar alla, de tijdgeest zullen we maar zeggen. Duikt daar plotseling de wangplaat op. Hoe ziet ie eruit? Hoe wordt ie bevestigd? Doet het aanbrengen ervan veel pijn? En het allerbelangrijkste: kan ie er ook weer af? Rustig aan maar. Nadere bestudering van het persbericht leert ons dat het hier gaat om oerang-oetans. De mannetjes van deze apensoort schijnen al dan niet in het bezit te zijn van voornoemde wangplaten. Drs. Suci Utami Atmoko observeerde de oerang-oetans en kwam tot de conclusie dat het hebben van een wangplaat vele voordelen heeft (je bent afschrikwekkender voor andere mannetjes en scoort dus meer vrouwtjes). Ze is er afgelopen maandag op gepromoveerd. Direct krijg je visioenen à la ‘Gorilla’s in the Mist’; drs. Utami rondscharrelend met die roodbruine goedzakken in een of ander nevelig National Park op Sumatra. En verder fantaserend maak je een sprong naar ons eigen biotoopje hier in Eindhoven: wie neemt onze laptopstudenten en laptoploze studenten eens goed onder de loep? Die laatste soort wordt ook nog eens bedreigd met een accuut uitstervingsgevaar. Over zo’n twee à drie jaar zijn deze ploeteraars op de campus niet meer te vinden. Totaal verdrongen door hun digitale soortgenoten. Welke Utrechtse bioloog neemt het op zich om hier de komende twee jaar in een gecamoufleerd stropershutje in het Auditorium zijn observaties uit te voeren? Een mooie stek lijkt mij het orgel.

Bits Enkele weken geleden was het weer zover: tientallen acteurs, actrices en regisseurs werden in de bloemetjes gezet tijdens de jaarlijkse uitreiking van de Oscars. Grote winnaar American Beauty ging met vijf Oscars aan de haal. Maar het systeem van verdienstelijke prestaties belonen, bestaat niet alleen in de filmwereld. Ook persfotografen, schrijvers, muzikanten en vele anderen strijden jaarlijks om een fel begeerde prijs. Sinds 1996 bestaat er ook zoiets als de ‘Webby’s’: de Oscars van het internet. The International Academy of Digital Arts and Science surft een heel jaar over de onbegrensde wereld van de webpagina’s om zo een eindoordeel te kunnen vellen. In 27 categorieën, bijvoorbeeld activism, arts, broadband, commerce, games, politics, music, personal, sports en weird, zijn in totaal 135 webmasters genomineerd. Bij die 135 horen is een enorme eer als je weet hoeveel webpagina’s het world wide web telt. Een jury bepaalt wie de winnaars zijn, maar iedereen heeft twee kansen aangezien ook het publiek z’n zegje kan doen. Via de People’s Voice Award wordt er een beroep gedaan op surfers over de hele wereld. Op de site van de Webby’s (www.webbyawards.com) kun je je stem uitbrengen op één van de vele kandidaten. Doe dit voor 11 mei, want dan vindt in San Francisco het Webbygala plaats. Natuurlijk wordt er rekening gehouden met de snelle, beknopte wereld van het Web en daarom duurt het hele feestje slechts twee uur en mag elke dankspeech slechts vijf woorden tellen. In 1999 brachten slechts 110.000 mensen hun stem uit via het internet, maar dit aantal zal dit jaar ongetwijfeld ruim overschreden worden. Voor het eerst zal er ook een SFMOMA Webby Prize uitgereikt worden. Deze prijs houdt rekening met Online Art en wordt gefinancierd door het San Francisco Museum of Modern Art. Anyway, maak gebruik van het Internet en maak deel uit van de People’s Voice. Vergelijk je eigen site met die van de genomineerden en misschien hebben we dan binnen enkele jaren een TUE-student onder de winnaars.

Digitaal landjepik in de wereld van TEQ Terra Est Quaestuosus, kortweg TEQ, betekent zoveel als ‘de aarde is winstgevend’. Het is een nieuwe manier om de tijd die je nog niet achter een beeldscherm doorbrengt alsnog digitaal in te vullen. Het spel TEQ is het geesteskind van twee studenten. Niels Schoot (student kunstmatige intelligentie aan de UvA) en Bastiaan Berendsen (student economie aan de Erasmus Universiteit). Sinds 1 april is het spel voor het grote publiek beschikbaar. Het idee achter TEQ is ontstaan naar aanleiding van de spelletjes die op zogenoemde bulletin boards (BBS) gespeeld werden voordat het internet een grote vlucht nam. “We waren al zo lang bezig op het internet, dat we dachten dit zelf ook wel te kunnen. Daar is TEQ uit voortgekomen”, zeggen de twee bedenkers. Grof geschut Deelnemers kunnen zich voor een machtsstrijd op leven en dood aanmelden op www.playteq.com. Als dictatoriaal bestuurder heers je over je land en produceer je goederen voor eigen gebruik, maar vooral om met winst te verkopen. Door een slim economisch beleid te voeren, krijg je de middelen in handen om ten strijde te trekken tegen de andere heersers in de virtuele TEQ-wereld. Daarbij staat een indrukwekkend arsenaal tot je beschikking. Tanks, mariniers, gevechtsvliegtuigen, bommenwerpers, zware laserkanonnen, kruisraketten en een speciale spionage- en sabotage-eenheid genaamd SEALS. Winnen? Al kan de verleiding groot zijn, het is niet de bedoeling dat je met ontbloot zongebruind bovenlijf en gewapend met je volautomatische raketwerper alle tegenstand neermaait. Doordat er steeds nieuwe deelnemers bijkomen, is het met deze strategie onmogelijk om te winnen. Een TEQ-spel kun je winnen door te voldoen aan een aantal criteria. Deze criteria worden vooraf vastgesteld door de serverbeheerder en de eerste deelnemer die het doel bereikt, is de winnaar.

/Mark Bax ”It’s a big mistaaaaiiake!” schalt het door het Auditorium. De voorlichtingsdagen voor het VWO zijn in volle gang. En hoe. Nieuwsgierige scholieren, al dan niet vergezeld van al net zo nieuwsgierige ouders, maken kennis met de TUE. In de hal van het Auditorium is een informatiemarkt waarop alle faculteiten vertegenwoordigd zijn. Misschien Bouwkunde? Nee, misschien is Werktuigbouwkunde toch meer iets voor mij…Hoe zat dat ook alweer met ontwerpgericht onderwijs? Even vragen. “Meneer, mag ik – “It’s a big mistaaaaaaaiiake!”- “SORRY? IK VERSTA JE NIET!” Het geluid dat de drie man sterke formatie Under construction produceert is werkelijk oorverdovend. Een studie kiezen is moeilijk. Even praten met mensen van mogelijk jouw toekomstige universiteit is blijkbaar nog moeilijker. Dat kan toch niet! Wat een klote-muziek. Dat spreekt de toekomstige student toch niet aan? Wat een volume. Je moet schreeuwen om elkaar te kunnen verstaan. De naam van de band getuigt in elk geval van enige zelfkennis: er mag zeker gewerkt worden aan de kwaliteit van de muziek. Maar dat Under construction daarbij de hal van het Auditorium mag gebruiken als repetitieruimte, is “…a big mistaaaaaiiake!”