/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

Jaargang 44, 4 oktober 2001 Ruis

Biotoop In deze serie wordt een tweewekelijkse blik geworpen op de interieuren van de kamers van studenten en medewerkers van de TU/e. Deze keer de kamer van Hetty de Groot van Studium Generale. De bewoner van kamer 2.02 in het Auditorium houdt zich beroepsmatig bezig met kunst', of nog preciezer: met grafiek. Hetty de Groot regelt de grafiekuitleen aan de TU/e. Aan de muur van haar kamer hangt echter geen grafiek, maar een flink olieverfschilderij van Ad van Liempt. "Sommige dingen die hij maakt, zijn zo ontzettend mooi. Hetzelfde geldt voor dit werk. Toen ik het zag tijdens een expositie dacht ik: 'dat is 'm'. Ik heb het schilderij nu al jaren, het heeft altijd thuis gehangen, maar daar wilde ik wel eens wat anders. Nu hangt ie al een tijdje hier op kantoor en het schilderij verveelt nog voor geen cent." Blijkbaar is De Groot niet de enige die het doek van Van Liempt mooi vindt, want mensen die bij haar komen voor de grafiekuitleen, zijn vaak geïnteresseerd in het werk aan haar muur. Maar helaas; dit wordt niet uitgeleend. Van Dale: 'Biotoop: (m); biotopen; plaats waar een dier of een plant geheel in zijn omgeving ingepast is'. Foto: Bart van Overbeeke

Stelend dispuut wordt bestolen Het pakte iets anders uit dan gedacht. Een lid van SSRE-dispuut Latent Talent stal de houten kelk van mede SSRE-dispuut Drôle van de bar en verdween als een dief in de nacht. Uit angst voor achtervolgers die de kelk weer terug wilden bemachtigen, werd het symbool van Drôle tijdelijk achtergelaten bij de sculptuur die aan het begin van Den Dolech staat. Toen de dader een half uur later terugkwam, was de kelk verdwenen. Dat symbolen door onderlinge disputen worden ontvreemd, is niet opmerkelijk. Dit wordt wel vaker gedaan om een dispuut onder druk te zetten. Zo wordt het dispuut verplicht het kleinood te ruilen tegen iets anders of moet het dispuut een opdracht uitvoeren met het symbool als inzet. Voorzitter van Latent Talent Merel Beurskens (22) wil de kelk, die gebruikt wordt als bierblad, terug hebben. Zij heeft geen idee waar de rood-groene kelk is gebleven. "Misschien door een ander dispuut meegenomen, of iemand die van de AOR afkwam. Misschien is hij wel in de Dommel gevallen, al lijkt dat laatste me erg onwaarschijnlijk", aldus de desperate voorzitter. De kelk moet in ieder geval boven water komen. De voorzitter van Drôle, Martine van Doornmalen (22), is bang dat de kelk is meegenomen door iemand die er de waarde niet van kent. "Het belangrijkste is om er nu achter te komen waar de kelk is of wie hem heeft. We hopen dat het een ander clubje binnen de SSRE is. Maar de realiteit is dat elke randdebiel de kelk kan hebben", aldus Van Doornmalen. In reactie op het verlies 'ontvoerde' Drôle twee dispuutsleden van Latent Talent. Het dispuut eiste een onderpand voor de verloren kelk en kreeg twee dispuutstruien van de gegijzelden. Drôle heeft met Latent Talent afgesproken dat de laatste alles in het werk zal stellen om de kelk weer terug te krijgen. Verdere maatregelen zal het kelkloze dispuut niet nemen. Iedereen die een tip heeft kan een mailtje sturen naar dekelkiskwijt@hotmail.com.

Effe Zeuren /Michiel van der Velden Mijn serie columns over de autoritaire koning van de Toveruniversiteit /eindhoven had het doel u op een humoristische wijze aan het denken te zetten over de dringende behoefte aan democratisering aan onze universiteit. Er is grote onvrede aan onze universiteit. Slecht bestuur is daar een belangrijke oorzaak van. Dat valt de bestuurlijke top van onze universiteit te verwijten, maar we hebben er allemaal aan bijgedragen door ons zo te laten besturen. Democratisering is hard nodig. Dat vereist een ander bestuur. Desnoods met andere bestuurders. Een universiteit is een van de hoogste culturele instellingen. Zeker in een rijk westers land als het onze zou een universiteit een democratische cultuur moeten hebben. Met 'cultuur' bedoel ik de wijze waarop we - met zijn allen - vormgeven aan onze universiteit. Dat er, wat de democratische cultuur betreft, aan de TU Eindhoven nog veel ontbreekt, uit zich onder andere in het gebrek aan een kritisch universiteitsblad. Zo'n blad zou democratisering sterk kunnen bevorderen. Ondanks de recente vernieuwingen is Cursor er zeker niet kritischer op geworden. Een nieuwe redactieraad lijkt me essentieel om daar verandering in te brengen. Prof.dr. Frans Sluijter, lid van de redactieraad van Cursor, vertelde onlangs in dit blad dat de redactieraad al jaren niet serieus wordt genomen door het College van Bestuur. Door dat te laten gebeuren en daar nu pas over te klagen, geeft de redactieraad aan zichzelf ook niet serieus te nemen. Hoog tijd dus voor een nieuwe redactieraad die zichzelf wél serieus neemt. Een nieuwe hoofdredacteur moet er natuurlijk ook zo snel mogelijk komen. Iemand met verstand van wetenschap en techniek, die betrokken is bij onze universiteit. We moeten niet toelaten dat de voorzitter van het College van Bestuur de invulling van de vacature voor een hoofdredacteur tegenhoudt om het universiteitsblad zwak te houden. Zeker niet als dat gebeurt -zoals prof. Sluijter meldde in dit blad- met het argument dat de kandidaat uit de Bommelerwaard komt. (Woont onze CvB-voorzitter daar trouwens zelf ook niet?) Behalve het afdwingen van een nieuwe redactieraad en versterking van de redactie kan de universitaire gemeenschap ook bijdragen aan een betere Cursor door het inzenden van goede opiniestukken. Ik geef toe dat ik zelf een matige amateur-columnist ben. De 'kwaliteit' van de meeste andere columns in Cursor geeft me echter steeds meer het gevoel van een eenoog in het land der blinden. Zo'n gevoel kan leiden tot arrogantie. Als dat hier het geval is, verontschuldig ik me daarvoor. Iemand die goed op de hoogte is van de grote problemen van deze universiteit, moet bijvoorbeeld zijn ruimte in Cursor niet gebruiken om te schrijven over een vriend die maar geen vriendin kan krijgen, zoals dat in de vorige Cursor gebeurde. Tot slot een test om te kijken of de redactie van Cursor een kritische noot durft te plaatsen. Ik daag de redactie uit om de vacature voor een nieuwe hoofdredacteur van een paar nummers terug te herhalen, maar dan met de volgende toevoeging: 'Voor mensen uit de Bommelerwaard heeft het geen zin te solliciteren'.