/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

Jaargang 44, 22 november 2001 Studentenleven

Had je wat Gilissen? Onlangs las ik in Metro een artikeltje over een D66-kamerlid dat van mening was dat er geen fles wijn in de kerstpakketten van politieagenten zou moeten zitten. Zijn argument was dat allochtone agenten beledigd zouden zijn, omdat sommige culturen het gebruik van alcohol verbieden. Begrijp me niet verkeerd; ik heb wel degelijk respect voor andere culturen, maar dit gaat me toch een beetje te ver. Sinds de aanslagen van 11 september is de discussie over de multiculturele samenleving weer in volle hevigheid losgebarsten. In de media wordt uitgebreid aandacht besteed aan de discussie over de plaats van moslims in de Nederlandse samenleving. Dit is op zich een goede ontwikkeling; er bestaan bij vele mensen vooroordelen over andere culturen. Door het bespreekbaar maken van de verschillen tussen culturen kun je meer begrip opbrengen voor de keuzes die je vanuit je cultuur maakt. Immers, de multiculturele samenleving bestaat bij de gratie van respect: respect voor het geloof en de cultuur van anderen. Door het voeren van een discussie over de inhoud van een kerstpakket stop je andere culturen alleen maar in hokjes: 'Zij zijn anders omdat ze geen alcohol mogen drinken'. Zo bevestig je alleen maar de onderbuikgevoelens die bij een -groot- aantal Nederlanders leven. In Nederland hebben we ons altijd sterk gemaakt voor vrijheid en democratie en dat moeten we ook blijven doen. De multiculturele samenleving is niet een verzameling van culturen die gescheiden van elkaar in één land leven, maar een samenleving die vervlochten is van diversiteit en verrijkt is met andere culturen. Het realiseren dat 'die andere' geen andere is, is de eerste stap. Dimitri Gilissen is student Technische Natuurkunde.

Sturen treintjes geen kinderwerk Elektrostudenten presenteren ontwerpen OGO-project Een modelspoor, vier wagonnetjes, twee locomotieven en een blackbox: de eerstejaars studenten Elektrotechniek ontwierpen een regelsysteem dat de wagons naar het juiste eindspoor stuurt. Op maandag 19 november presenteerden ze de resultaten. In de collegezaal van Elektrotechniek hangt de geur van gesmolten tin. De leden van groep tien verdringen zich om hun groepsgenoot die mopperend een weerstand tracht te herstellen. Paul Essens (18) lijkt gefrustreerd: "Eerst werkte het systeem om de wagonnetjes te herkennen niet. Vervolgens was de persoon ziek die de aansturing deed. En toen we het systeem vrijdag testten, brandden alle lampjes in de sensoren door". Hoewel de spoorlijnen een speelse aanblik bieden, is het OGO-project (OGO staat voor Ontwerp Gericht Onderwijs) bepaald geen kinderwerk. De wagonnetjes staan bij vertrek op vier parallelle sporen. Twee locomotiefjes duwen ze langs sensoren, zodat het systeem 'weet' om welke wagon het telkens gaat. Vervolgens moeten de wissels over de gehele route in de goede stand worden gezet, zodat de wagons op het juiste eindspoor belanden. Groep zeven heeft problemen met de laatste wissel. Tenslotte duwt één van de studenten het ding behendig omlaag met zijn vinger. Volgens John van Herk (18) heeft het systeem nooit volledig gewerkt. "Er was te weinig tijd om te testen. Als er één foutje in zit, loopt alles mis." Ook andere groepen klagen dat teveel tijd verloren ging aan 'gepraat'. "De eerste zeven weken waren niet grappig", aldus Michiel Spree (18) van groep negen. "We waren bezig met vergaderen, plannen maken, rapporten schrijven. Ik had het idee dat ik bedrijfskunde studeerde in plaats van elektrotechniek." Volgens Paul Essens heeft tot nu toe maar één systeem gefunctioneerd. "Gelukkig was dat voor de beoordeling geen ver-eiste", zegt hij lachend. Niet iedereen deelt zijn opluchting. Michiel Spree noemt de milde beoordeling 'irreëel'. "In het bedrijfsleven werkt het uiteindelijk heel anders. Daar moet het ontwerp gewoon werken." Marc van Houwelingen (22, vierdejaars) zit erbij en kijkt ernaar. Voor het vak Projectbegeleiding vervult hij de rol van observator bij groep zeven. Zijn opdracht is inzicht krijgen in de samenwerkingsprocessen binnen de groep. "Het observeren van lichaamstaal en besluitvorming is heel leerzaam", geeft hij toe, "maar eigenlijk is hints geven en meehelpen minstens zo leuk". Hij werpt een blik op de koortsachtig sleutelende eerstejaars. "Hé, ik wil jullie niet opjagen, maar jullie hebben nog vijf minuten!"/.

En hoe is het in Kopenhagen? Studenten van de TU/e gaan steeds vaker voor hun studie naar het buitenland. Voor stage of voor het verrichten van onderzoek, omdat het verplicht is of omdat ze het leuk vinden. Cursorlezers kunnen iedere week over de schouder van een TU/e-student in het buitenland meekijken. Zo'n twee maanden geleden vertrok ik samen met nog twee TeMa-studenten naar Kopenhagen om een semester lang aan een project te werken. In totaal nemen 42 internationale studenten deel aan het semester, verdeeld over negen projecten. De eerste weken volgden we iedere dag colleges. Inmiddels besteden we hele dagen aan het project, behalve de vrijdagen; dan krijgen we Deense les. Deze les is altijd erg gezellig, maar helaas leren we er weinig. Lezen lukt nog wel, omdat veel woorden erg lijken op het Nederlands. Maar spreken is echt een ramp. Het is maar goed dat de meeste Denen goed Engels spreken. Omdat we nogal ver van de hogeschool wonen, reizen we dagelijks met de bus en trein. Het openbaar vervoer is goed geregeld; in tegenstelling tot in Nederland rijden de treinen hier stipt op tijd. Helemaal luxe is het systeem van nachtbussen. Iedere nacht van de week rijden er nachtbussen. Vanuit het centrum rijden ze de hele nacht door, maar dat geldt niet voor heel Kopenhagen. Toen we vanaf een schoolfeest naar huis wilden met de nachtbus, bleek de laatste om vier uur vertrokken te zijn, waardoor we noodgedwongen weer verder moesten feesten. De Denen zijn erg beleefd en lijken geen last te hebben van stress. Verder komen ze gesloten over, maar dat verandert al snel als ze wat alcohol op hebben. En van drinken houden ze hier wel! Het is heel normaal om met een fles bier over straat te lopen, zonder dat je voor alcoholist wordt uitgemaakt. Misschien komt dat omdat de Carlsberg-brouwerij één van de grootste bierproducenten van de wereld is. Ik voel me erg thuis in Denemarken. Dat kan ook bijna niet anders, want het leven hier verschilt niet zoveel van het leven in Nederland. De Denen houden zich wat strikter aan de verkeersregels, het leven is iets duurder, het weer iets slechter, maar dit went allemaal snel. Het enige typisch Deense gerecht wat ik tot nu toe heb kunnen ontdekken is smørrebrød. Dit is een snee roggebrood, besmeerd met boter en belegd met paling, zalm, schol, kreeft, krab, kaviaar, vlees, ham, kaas of eieren. Ik was wel even verbaasd toen ik in ontdekte dat er gewoon pepernoten en pindakaas te koop zijn in de supermarkt. Maar het toppunt is voor mij toch nog steeds dat ze Delfts blauw verkopen in de toeristenwinkeltjes hier! Yvonne Boerakker, studente TeMa

Studenten Sportweek De Eindhovense Studenten Sport Federatie (ESSF) organiseert dit jaar weer de Van Lint Studenten Sportweek. Die wordt gehouden van 17 tot en met 20 december in het Studenten Sportcentrum op het TU/e-terrein. Volleybal, unihockey, squash, zaalvoetbal, tafeltennis, waterpolo, badminton, basketbal, touwtrekken, frisbee en knotsbal zijn de sporten die in teamverband gespeeld worden. Bij knotsbal is het de bedoeling met een zachte knuppel de bal in de goal te krijgen. Op de slotavond zal de band van studentenvereniging SSRE, Live-On-Stage, na de finales van de sportwedstrijden een optreden verzorgen. Teams kunnen zich nog tot 11 december inschrijven bij de portier van het Studenten Sportcentrum. Deelname aan een onderdeel kost vijf gulden per team; een sportkaart is niet nodig. Inschrijven voor Batavierenrace Voor de dertigste editie van de Batavierenrace kan nog tot vrijdag 30 november worden ingeschreven. 's Werelds grootste estafetteloop start volgend jaar op 27 april vanaf het Universitair Sportcentrum in Nijmegen. Inschrijven kan met een ploeg vanuit een studie-, sport- of studentenvereniging. Deelnemers kunnen ook zelf een ploeg samenstellen. Een inschrijf- formulier hiervoor is te vinden op www.batavierenrace.nl. De tocht van 175 kilometer eindigt op de campus van de Universiteit Twente.

[an error occurred while processing this directive]

[an error occurred while processing this directive]

[an error occurred while processing this directive]

[an error occurred while processing this directive]