/Voorpagina /Nieuws /Mensen /Achtergrond /Academie /Onderzoek /Opinie /Reportage /Bestuur /Cultuur /Studentenleven /Ruis /Harmpje /Colofon

/Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /Faculteits Berichten /Zoeken /TUE

jaargang 42, 28 oktober 1999 Opinie

Wil de Gezondheidsingenieur nog eens opstaan? Gezondheid Prof.dr. J.E.M.H. van Bronswijk U las het in de grote dagbladen. Forbo krijgt zijn zin. Er worden 110 woningen afgebroken in Zaanstad die nog niet eens gereed zijn. De ontwerpers en de gemeente hadden geen rekening gehouden met geuroverlast die al voor de Tweede Wereldoorlog bekend was. Wie denkt dat dit alleen in het westen van het land voorkomt, vergist zich. Onlangs trok de Eindhovense gemeenteraad het plan in om bij Meerhoven een 40 ha grote plas te maken. De woningen aan het water waren al verkocht. De vraag is of de nieuwe bewoners even blij zijn met de droge Engelse tuin die nu gaat worden aangelegd, of dat ze schadevergoeding gaan eisen. Wat was het geval in het Eindhovense? Onder druk van het vliegveld had men het ecologische adviesbureau Waardenburg eenden laten tellen in de wijde omtrek. Deze beestjes trekken in de winter naar het grootste aaneengesloten water, zoals we sedert de 17de eeuw weten. Er bleken ruim 800 eenden in de buurt te wonen, die natuurlijk in de winter bij verontrusting door een aanstormend vliegtuig tezamen op de wieken zouden gaan. Daarbij is steeds wat eendensterfte te verwachten binnenin een vliegtuigmotor. Dat met die Hercules van enige jaren geleden waren overigens wat kleinere beestjes. Daar hadden de ontwerpers van de nieuwe woonwijk niet aan gedacht. En wat te denken van het incident op de Westfriese Flora? Bijna 30 doden, 70 personen die nog steeds ziek zijn en het vermoedelijk nog lang zullen blijven, en enkele honderden met griepachtige klachten. En dat is een topje van de ijsberg. Vermoedelijk sterven er jaarlijks 500-1000 Nederlanders aan de Legionella. Het installatietechnisch ontwerp, nodig om deze problemen te voorkomen is in 1986 door de Gezondheidsraad ruim bekend gemaakt. Nog een voorbeeld. Een op de 4 kinderen krijgt tegenwoordig astma, 4 tot 5 keer meer dan 30 jaar geleden. Sedert het einde van de zeventiger jaren is bekend is dat je de ziekte terugdringt met een gelijkmatige verwarming en een zeer hoog ventilatievoud in de winter. Eind vorige eeuw startte er in Duitsland een tijdschrift dat zich noemde ‘De leidinglegger’. Dit kwam voort uit een hygiënistische stroming onder ingenieurs die door middel van veilig drinkwater en riolering de kindersterfte wilden terugdringen. Al gauw noemden zij zichzelf en hun tijdschrift ‘Gezondheidsingenieur’. De gezondheids- en landbouwkundig ingenieurs hadden succes. Er is berekend dat zij samen 80% van de verbetering in volksgezondheid tussen 1890 en 1990 voor hun rekening namen. De medici moesten het met de overige 20% doen. Maar de belangstelling is weggezakt. In de jonge universiteit van Eindhoven was tot voor kort Gezondheidstechniek geen issue. In Delft is het afgegleden tot een sub-sectie van Waterbeheer. Wageningen, dat jaren geleden de fakkel overnam, is zich aan het beperken tot voeding. Dit is een kans voor de Eindhovense bouwkunde. Het wachten is op een faculteitbreed onderzoeksprogramma ‘Gezondheidstechniek voor de Gebouwde Omgeving’. De herontdekte kennis integreert zo op een natuurlijke wijze in het normale curriculum van alle afstudeerinrichtingen. De Eindhovense ingenieurs in stedenbouw, bouwtechniek of architectuur verkrijgen dan al snel een extra USP, een ‘Unique Selling Point’. /.

Cursief Plotseling was er vorige week belangstelling voor een rapportje dat de NS en een aantal vervoerbedrijven al op 14 september gepubliceerd hadden. ‘OV-bedrijven willen studenten weren uit spits’, zo was de strekking van de meeste krantenkoppen. De scholen en universiteiten moesten volgens de samenstellers van het rapport een uurtje later beginnen. Op die manier werd het in de spits wat minder druk. Het rapportje was aangeboden aan minister Netelenbos van Verkeer en Waterstaat. Bij de Nederlandse Spoorwegen ontstond er meteen een crisissfeer. Daar waren ze het rapportje met de wat onhandig geformuleerde ideeën natuurlijk allang weer vergeten. Zó was het nooit bedoeld. Studenten zijn goede klanten van de NS, zo klonk het uit de monden van de voorlichters; die ga je natuurlijk niet op stang jagen door ze de trein en de spits uit te jagen. Net alsof het een lolletje is om tussen zeven en negen uur ‘s ochtends in een Nederlandse trein te zitten. De NS-voorlichters deden hun best om de inhoud van het rapport zoveel mogelijk te bagatelliseren. Het noemen van studenten was maar een voorbeeld, en het hadden net zo goed ambtenaren als studenten kunnen zijn. Een tikje stigmatiserend: die liggen natuurlijk ook graag langer in hun bed, ben je onwillekeurig geneigd te denken. Maar de formuleringen in het rapport laten er geen twijfel over bestaan. Tot twee keer toe wordt de overheid aangeraden de onderwijsinstellingen aan te sporen tot draconische roosterwijzigingen. Het idee is al eens eerder geopperd bij de invoering van de OV-jaarkaart. De NS voorzag in 1990 problemen bij de invoering van die kaart en vond dat universiteiten en hogescholen een half uur later met hun colleges moesten beginnen. De MBO-scholen moesten juist een half uur vroeger beginnen. En sindsdien is er met enige regelmaat getouwtrek geweest over de aanwezigheid van studenten in de trein, zonder dat de NS zijn zin kreeg. Dat zal nu ook wel niet gebeuren. Alhoewel..., als de NS nu eens de OV-kaart goedkoper maakt wordt het weer interessant. Per slot van rekening krijgen bejaarden ook dalurentarieven na negen uur. Het verschil rekent de minister gewoon door in de beurs, die daardoor wat minder krap wordt. Een van de argumenten van het OV-werkgroepje om studenten uit de spits te weren was immers het feit dat studenten goedkoop in de trein zitten op een duur moment. Als je dat idee handhaaft betekent dat dat je goedkoper in de trein kunt zitten op een minder duur moment. Een studentenspits met daluurtari ef, met andere woorden. Kun je in ieder geval lekker rustig op je notebookje werken. Fred Gaasendam /.

Wijsbegeerte In Cursor/6 maakt Pim Lemmens zich bezorgd over de bijzondere leerstoelen wijsbegeerte van mij en collega Schuurman: onvoldoende invloed TUE bij benoeming, bijna stiekeme onderlinge verdeling van de basiscolleges wijsbegeerte, eenzijdig onderwijs. Als dit allemaal klopte, dan zou er inderdaad een academisch ongewenste situatie bestaan. Ter geruststelling van Pim Lemmens (en wellicht anderen) volgt hier enige feitelijke en controleerbare informatie. 1.Sinds 1905 bestaat in de wetgeving het fenomeen ‘bijzondere leerstoel, dat externe rechtspersonen de mogelijkheid biedt aan openbare universiteiten bijzonder onderwijs aan te bieden. Daarbij werd vooral gedacht aan levensbeschouwelijk georiënteerde organisaties. In de wet zijn de voorwaarden aan te treffen rond de vestiging van zo’n bijzondere leerstoel en de benoeming van een bijzonder hoogleraar. Uiteraard houden de Radboudstichting en de Stichting voor Reformatorische Wijsbegeerte zich aan de wet. Maar we gaan veel verder dan het juridische minimum: een benoemingsvoorstel wordt voorgelegd aan de betrokken faculteit, de zusterfaculteiten wijsbegeerte worden geraadpleegd, er wordt nagegaan of het College van Bestuur akkoord kan gaan met het voorstel. Als faculteit, raadpleging of College tot negatieve conclusies zouden komen , dan wordt niet tot benoeming overgegaan. 2. Helaas is er al anderhalf jaar geen eigen TUE-ordinarius voor filosofie, en wij zouden heel graag zien dat deze vacature spoedig wordt opgevuld (zie ook mijn column “Onder professoren” in het laatste TMMagazine). Voor aanvang van iedere collegereeks vertel ik mijn studenten vanuit welke levensbeschouwelijke achtergrond ik mijn colleges geef. Het betreft overigens uitsluitend keuze- en geen basisvakken. 3. Ik ben geenszins aangesteld om EEN standpunt uit te dragen. Er bestaat geen uniforme bijvoorbeeld door Rome voorgeschreven katholieke wijsbegeerte - en als die bestond zou het geen wijsbegeerte zijn. De katholieke wijsgerige tradities zijn van zichzelf al buitengewoon pluraal. Bovendien komen in mijn colleges vele denkers uit andere perspectieven aan bod (zoals vanzelf spreekt). Als ik aan zieltjeswinnarij zou gaan doen, zou ik worden ontslagen - en wel door de Radboudstichting. 4. Overigens kan iedere docent filosofie er niet onderuit om vanuit een bepaald perspectief te denken en te onderwijzen (Westers, humanistisch, analytisch, postmodern, etcetera). Deze veelkleurigheid is inherent aan nadenken. Dat collega Schuurman en ik waar gepast kleur bekennen hoeft niet zorgelijk te zijn, mits dat gebeurt op een wijze die overeenstemt met de academische vrijheid en met intellectuele integriteit. Gelukkig kent mijn leerstoel een curatorium (met daarin ook een curator vanwege de faculteit) dat jaarlijks mijn onderwijs en onderzoek ook op deze aspecten toetst. Mijn jaarlijkse verslagen en de bijbehorende commentaren van het curatorium liggen vrijelijk ter inzage van Pim Lemmens of van wie dan ook. Wil Derkse bijzonder hoogleraar wijsbegeerte vanwege de Radboudstichting Misbruik email Graag wil ik informatie toevoegen aan twee artikelen in de Cursor (nr. 7) die ingaan op regels omtrent het email gebruik. Mede door de notebooks en het toenemend gebruik van email was er aan de kant van het College van Bestuur en van de opleidingsdirecteuren behoefte aan regels en richtlijnen hoe er met misbruik diende te worden omgegaan. Er is daartoe een werkgroep opgestart die zich bezighoudt met de ontwikkeling van gedragscode voor computergebruik. In deze werkgroep hebben zitting: STU, NSC, ICTS , JZ, twee opleidingsdirecteuren en een student. Deze gedragscode ligt nog ter beoordeling bij de opleidingsdirecteuren en is derhalve nog niet vastgesteld. De laatste tijd is er een toename te constateren in niet-gewenst email gebruik. In het begin zijn deze mails steeds doorgeleid naar de opleidingsdirecteuren van de opleiding waar de betreffende student studeert. Omdat de omvang van een dusdanige orde was is in overleg met het College van Bestuur ervoor gekozen om eenmalig studenten te attenderen op dit onjuist gebruik van email en de eventuele consequenties daarvan. Tot slot wil ik benadrukken dat STU-medewerkers klachten absoluut niet beu zijn, integendeel. Wij willen klachten niet ontmoedigen, wij denken dat wij van klachten kunnen leren en onze diensten daarmee kunnen verbeteren. dr. Karen S. Ali Hoofd Studenten Service Centrum, TUE /.