/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Harmpje /Colofon

/Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /Faculteits Berichten /Zoeken /TUE

jaargang 42, 16 maart 2000 Reportage

Scala, een cultuurtempel voor studenten Scala/Gerard Verhoogt In Scala, het voormalige lyceum aan de Kanaalstraat, vinden de culturele studentenverengingen al ruim vier jaar hun thuis: Doppio (toneel), ESMG Quadrivium (klassieke muziek), Dekate Mousa (foto), Footloose (dans), de hardrockers van ESHBF en de big band Student Proof. Een willekeurige maandagavond in Scala, hoe ziet die eruit? ’s Avonds lijkt Scala nog het meest op een spookkasteel: de contouren van het grote, donkere gebouw steken af tegen de lucht, her en der brandt licht en er loopt een pikdonkere oprijlaan langs de Dommel met zijn zwarte silhouetten van de bomen. Als de grote deur opengaat, vallen de grote, hoge gangen van het oude gebouw op. Ze weerkaatsen het geluid van stemmen en muziek. ESMG Quadrivium heeft op maandagavond bestuursvergadering, op de andere avonden repeteren afwisselend het koor, het gitaar- en het strijkkwartet en het blokfluitensemble. Quadrivium heeft zo’n tachtig leden, die beschikken over twee grote oefenruimten en één kleine. Er staan twee redelijk goede piano’s, een elektrische piano en twee piano’s die voorzitter Joris Bierkens omschrijft als: “Twee scharminkels die er mooier uitzien dan dat ze klinken.” Er valt genoeg te vergaderen, zo blijkt. Dit jaar viert Quadrivium het zevende lustrum met de nodige activiteiten, náást de reguliere repetities en een speciale kamermuziekavond voor de leden, die dan ad hoc orkestjes vormen. Op het programma staan een lunchconcert, een concert in het Muziekcentrum en een speciaal Eindhovens Studenten Openlucht Concert waar vierhonderd muzikanten aan mee zullen doen. Het is gepland op 3 juni, op het lichtplein bij de Witte Dame. Sinds september is er overdag een professionele beheerder in Scala, Chris Knipmeijer. Bierkens: “Dat scheelt de nodige vergadertijd. Voorheen deed de Scalacommissie die werkzaamheden. Die kan zich nu richten op gezamenlijke activiteiten als een spellenavond en eens in de twee weken draaien we een film. En als Scala doen we weer mee aan de Batavierenrace, net als vorig jaar toen we achter Gewis eindigde.” Improviseren De Kubus –alle lokalen hebben een eigen naam- is de thuisbasis van Doppio. Het gezang dat je van ver tegemoet komt, “Lai lai lai lááái” blijkt stemoefeningen te zijn van een groepje dat de basiscursus volgt. Doppio geeft basiscursussen, daarnaast maken ze ook producties. Er zijn 65 leden, waarmee de groepen niet helemaal vol zitten. De basiscursussen, die onder leiding staan van een stagiaire van de Academie voor Drama, worden veelal bevolkt door nieuwe leden, maar ook een enkele gevorderde als Donald Mafura. Een vriend nodigde hem uit om mee te gaan naar ESMG Quadrivium, maar de sfeer bij Doppio leek hem veel leuker. Inmiddels is hij penningmeester van Doppio én Dekate Mousa. Mafura: “Ik vind improviseren leuk, daarmee kun je meer van jezelf laten zien. Bij een productie kan dat minder, daarom doe ik de basiscursus nog een keer. Die duurt een half jaar, daarna werken we aan een opvoering in Scala.” De producties, meestal teksttoneel, soms mime of improvisatie, kan iedereen zien in Plaza Futura. Meteen na het introweekend wordt hieraan begonnen, onder leiding van professionele regisseurs en een afstudeerder van de Academie. Alle groepen oefenen één keer per week, maar het aantal loopt als de opvoeringen naderen. Hoe verhouden Doppio en Dekate Mousa zich tot elkaar? Mafura: “Bij Dekate Mousa is geen opkomstplicht, bij Doppio wel. Daar heb ik ook steeds op gehamerd, want dit is echt een sociaal gebeuren. Ik heb ook wel eens met griep en koorts gespeeld om er maar bij te zijn.” FotoÕs: Bram Saeys, Foto gebouw Scala: Bart van Overbeeke Sleutelsysteem Zo sociaal als Doppio is, zo individueel lijkt het er bij Dekate Mousa aan toe te gaan. De vijftig leden hebben twee doka’s die ze kunnen gebruiken wanneer ze maar willen. Voorzitter Coen de Jongh: “Daar hebben we het sleutelsysteem voor: iemand kan de sleutel van een doka krijgen als hij lid is én een borgsom heeft betaald. Nadeel is dat de sleutels soms wel eens te lang bij iemand blijven hangen, maar op zich functioneert het systeem goed.” Mist hij het contact met de leden dan niet? De Jongh: “Dat contact is niet altijd makkelijk omdat de leden de doka in gaan als het hun uitkomt, soms als ze ’s nachts uit de AOR komen.” Mafura: “Gelukkig heeft bijna iedereen email en dat verkeer is tamelijk intensief. En de harde kern, ongeveer de helft van de leden, zien we regelmatig bij de activiteiten.” Elk trimester kent een thema met subthema’s. Het eerstvolgende thema is ‘lente’ met de deelaspecten avondzon, festivals en mode. Daar omheen worden lezingen, workshops en een tentoonstelling georganiseerd. Mafura: “We worden ook regelmatig door de andere verenigingen gevraagd of, zoals vorig jaar, voor de Europese week. Dat levert extra inkomsten op naast de bestaande subsidies en dat is wel prettig, want fotograferen is redelijk duur.” Gatenkaas Terwijl leden van Footloose beneden aan het rock ’n rolldansen zijn en op de zolder jazzballet voor gevorderden is, oefent op de eerste etage een jazzcombo. De bassist van Heckle & Jeckle is verhinderd, aanwezig zijn Henri de Berk (drum), Sunny van Zijst (saxofoon), Happy Bongers (gitaar) en Gijs van den Enden (trompet). Ze herhalen het basisthema van ‘Lotus Blossom’ tot het goed en soepel loopt, afgewisseld met opmerkingen als “Mijn vingers lijken wel in de knoop te zitten”. Rond half tien is het even pauzeren in de Tent, het gemeenschappelijke café van Scala, waar de meeste onderlinge contacten plaatsvinden. Van den Enden: “We zijn zo’n vier, vijf jaar geleden begonnen, in wisselende samenstellingen. Optreden doen we niet, we spelen puur voor ons zelf, voor de lol van het improviseren. Van Zijst: “Een uit de hand gelopen hobby dus.” De enige student is Bongers. Van de Enden en Van Zijst zijn lid van Student Proof. Van den Enden, ook voorzitter van Student Proof: “Het is moeilijk om studenten te betrekken bij jazz. Voor de big band gaat het nog wel, maar vaak haken nieuwe leden na een half jaar af. Met de nieuwe cd trekt het aantal geïnteresseerden overigens weer aan, net als de optredens.” Krijgen ze weleens klachten in verband met geluidsoverlast? Van de Enden: “Nauwelijks, hoewel het niet echt goed geïsoleerd is.” Van Zijst: “In het begin leek het wel een badkamer, met al die galm. Met die gele gatenkaas –ze bedoelt de geluidsisolatie aan de muur- is het beter geworden. Maar het is heilig tegen op zichte van de Bunker, waar we naast Doppio zaten.” Ze vervolgt lachend: “Gijs en ik hebben wel eens met zijn tweeën gespeeld, met open ramen. Kwam er van de overkant de vraag of de vol-tàl-li-ge blazerssectie wilde stoppen. Dat was wel een compliment.” Matthijs Cuijpers barman van de Tent, lid van Footloose en Quadrivium, werkt één avond per week. ’s Morgens, voor hij naar de TUE gaat, repeteert hij in Scala op zijn altsax. ’s Maandagsavonds gaat hij eerst dansen, dan staat hij tot 01.00 uur achter de bar. Hoe ervaart hij Scala? “Met alle verenigingen samen is er veel extra communicatie. Ook al doet iedereen iets voor zichzelf, het is toch gezamenlijk. Vroeger zat Footloose bijvoorbeeld op diverse plaatsen in de stad. Als je dan iets gezamenlijks wilde doen, moest je de anderen letterlijk eerst gaan zoeken.”/.