|
Untitled Document
Fascinerend schimmenspel van Theatre Espace
Spookbeelden in de nacht
Een vrouw woelt in haar bed. In de nachtlucht of in
haar droom klinken zware laarzen, ver weg klinken stemmen: "Pourquoi
êtes vous venues ici cette nuit?" Ze staat op. Plotseling
wordt ze opgetild in de zwarte nacht en gedurende een fractie
suist ze met tafel en stoel door de kamer. Als zij haar kamerjas
aantrekt, is haar lichaam aan het verdwijnen: slechts losse armen
en benen zweven nog door de ruimte. Zo begint de voorstelling
'Twilight' van Theatre Espace, donderdag 27 september te zien
in de Blauwe Zaal.
 De droomwereld blijft kunstenaars
fascineren, zo ook theatermaakster Judith Nab, van origine mimespeelster.
Voor de voorstelling 'Twilight' gebruikt Nab minimale middelen:
wat fiets- en halogeenlampjes, doeken, een video, een
geluidsband met muziek,
geluidssamples van componist Jacob ter Veldhuis en een lichtcomputer.
In 1999 kreeg Theatre Espace zes weken de kans om nieuwe technieken
uit te proberen, die ze nu toepast. Zoals het werken met dubbele,
doorzichtige, bewegende en ritmische schaduwen of het gebruiken
van een verdwijnpunt waardoor lichaamsdelen zelfstandig lijken
te functioneren.
Daarmee tovert ze een droomwereld op het toneel die imponeert.
Het plot is snel verteld: een vrouw ligt in bed en leest een brief.
Daarop verzinkt ze in een fantasiewereld, waarbij ze de ene keer
een reusachtige gestalte aanneemt om even later zo klein te worden
dat ze verdwijnt in een pannetje. Ze kan letterlijk uit elkaar
vallen: ze neemt haar hoofd af, verliest haar benen en haar romp,
tot alleen haar armen overblijven die sierlijk klapwiekend door
de lucht vliegen als een vogel. Een been groeit uit tot een reusachtig
monster. Ze aait de neus van een paard, dan wordt het paardenhoofd
haar eigen hoofd, dat een mensje uitkotst. Nab schetst met 'Twilight'
een droom- en fantasiewereld waarin de illusie compleet is en
die het aloude schimmentheater een nieuwe dimensie geeft.
Uitnodiging
Over 'Twilight' kan Nab (1969) niet veel zeggen: 'Ik werk erg
intuïtief, vergelijkbaar met een schilder die schildert of
een beeldhouwer die hakt. Ik laat me ongetwijfeld inspireren door
wat ik tegenkom, al ben ik me daar niet van bewust. Het doet ook
niet ter zake, het moet niet te concreet worden. Het is een aanzet,
het nodigt de toeschouwer uit om mee te gaan."
Van 1988 tot 1992 studeert Nab mime aan diverse beroemde opleidingen
in Parijs en in dat jaar richt ze Theatre Espace op. Nab regisseert
en speelt zelf in de voorstellingen, waarvoor ze ook de mise en
scène doet. In 1993 volgt ze weer lessen in Parijs en ze
maakt tot 1995 deel uit van 'La nouvelle compagnie Marcel Marceau'.
Er volgen tournees in de grote theaters in Parijs, Londen, New
York, Rome etcetera. In 1994, terug in Nederland, maakt ze 'De
verloren stad', een combinatie van beeldende kunst, mime en live
muziek.
Donderdag 27 september presenteert Studium Generale 'Twilight'
in de Blauwe Zaal, om 20.30 uur./.
|
|
Untitled Document
'De haan'
What's in a name? Dit beeld van de Mierlose beeldhouwer
Toon Slegers (1929) werd bij de plaatsing (1976) in de TH-berichten
aangekondigd onder de titel 'Vogel'. Later heette het ook 'Kip'
en het blijkt een haan te zijn. Dat neemt niet weg dat dit typisch
werk van Slegers is: grillig, met asymmetrisch gestapelde vormen.
Het is een van de vier beelden die bij de faculteit Scheikundige
Technologie in de trappenhuizen staan, in dit geval op de derde
verdieping.
 Vorig jaar was het
beeld tijdelijk verdwenen van zijn locatie voor de overzichts-
tentoonstelling in Museum Kempenland. Slegers werd zeventig jaar,
reden voor deze expositie. De TU/e-Haan stond daar bij talloze
andere grote en kleine vogels, blijkbaar een zeer favoriet onderwerp
van Slegers. Ook hier is zijn stijl duidelijk herkenbaar: expressief,
tegen het abstracte aan, terwijl het concrete onderwerp meestal
goed herkenbaar is. Maar Slegers maakte ook groot en abstract
werk, expressieve beelden van verschillend formaat. Zoals velen
dagelijks zien aan het enorme beeld 'Expansie', dat voor het kantoor
van de Rabobank in Eindhoven (bij het station) staat. Zo voegt
Slegers zich bij de generatie kunstenaars, die braken met de traditionele
manier van beeldhouwen. Die nieuwe manier van beeldhouwen heeft
in Brabant lang op zich laten wachten. Een van de redenen is dat
veel kunstenaars opdrachten kregen van de kerken en officiële
instanties, die modernistische beelden minder op prijs stelden.
Slegers was de jongste van zeven kinderen, zijn vader was huis-
en decoratieschilder. Na de lagere school gaat Toon Slegers naar
de ULO in Helmond, maar na een paar jaar verlaat hij die. Het
wordt te gevaarlijk door de oorlog en nu kan hij toegeven aan
zijn wens om vrij kunstenaar te worden. Na de oorlog werkt hij
een aantal jaren bij beeldhouwer Hendrik Siegers, die hem de kneepjes
van het vak leert. Voor hij zelfstandig aan de slag gaat, werkt
hij nog een aantal jaar bij zijn broer Piet, ook kunstenaar. Via
diens vrouw krijgt hij contacten in de Amsterdamse kunstwereld.
Slegers krijgt via diverse groeps-tentoonstellingen niet alleen
bekendheid in Brabant, maar ook in de randstad. Er volgen opdrachten
voor het decoreren van gebouwen, waarvan het beeld 'Expansie'
bij de Rabobank (1966-1967) in Eindhoven er één
van is. Een ander bekend beeld is de bronzen deur in het provinciehuis
in Den Bosch, dat de bijnaam Dikke Deur krijgt, in navolging van
een bekend figuur uit de tv-kinderserie Pipo de Clown.
Slegers paste, zoals meer kunstenaars in de jaren vijftig en zestig
deden, allerlei nieuwe technieken toe bij het maken van zijn beelden.
Hij experimenteerde met piepschuim, wasplaten, staal, beton en
polyester. In het begin maakte Slegers strakke en sobere beelden,
waarin de essentie van het onderwerp goed zichtbaar is. Later
komen de grillige, asymmetrische beelden (vooral in staal), die
een opeenstapeling van vormen zijn en veel dynamiek suggereren
en die uit een fantasie- en droomwereld voort lijken te komen.
Slegers creëerde deze vormen bewust zo, al wekt het de suggestie
van improvisatie./.
Foto: Peter Cox
|
|
Untitled Document
/Bastian
Het Gaslab op het TU/e terrein wordt het Funklab op donderdag
20 september. Dan staat van 20.30 tot 23.30 uur Bastian met zijn
tienkoppige band op het podium en verandert het Gaslab in een
kolkende heksenketel. Bastian is bij het grote publiek bekend
van zijn hit 'You've got my love'. In de clip van dit nummer
dansen rondborstige dames in strakke shirtjes door het beeld.
Zijn computermuziek heeft het beste van de jaren tachtig gecombineerd
met de huidige opvattingen over dansmuziek en wordt omschreven
als een mix tussen Daft Punk, Prince en een vleugje Lenny Kravitz.
Go check it out!
/Burn-out
De derde lezing in de lezingencyclus van Studium Generale over
levenskunst heet 'Werk of gekkenwerk: de lessen van burn-out'.
Hierin verhaalt econome en publiciste Annegreet van Bergen over
haar eigen ervaringen met burn-out, maar ook over de economische
en organisatorische veranderingen in de westerse wereld die tot
een epidemie van psychische arbeidsongeschiktheid lijken te leiden.
Het verhaal van de voormalige chef van de economieredactie van
Elsevier laat zien hoe moeilijk het is bij jezelf de symptomen
van burn-out vast te stellen. Over het proces van uitputting,
opkrabbelen en leren gezond te functioneren, schreef ze de bestseller
'De lessen van burn-out'. Maandag 24 september vanaf 20.00 uur
in de Senaatszaal van het Auditorium.
/Ruimtereizen
De commissie Space Odyssey 2001 houdt voorafgaand aan de raketlancering
een lezing over ruimtereizen. Aan bod komt de geschiedenis van
de ruimtevaart, verschillende vormen van ruimtereizen, raketten
en toekomstige ontwikkelingen. Govert Schilling zal de lezing
verzorgen. Schilling is wetenschapsjournalist voor onder andere
de Volkskrant en is auteur van de 'Kleine Ruimtevaartgids'. De
lezing vindt plaats op woensdag 26 september van 11.45 tot 13.00
uur in de Blauwe Zaal van het Auditorium. Aansluitend zal op sportveld
noord een raketlanceerwedstrijd gehouden worden in het kader van
het lustrum van de TU/e.
/Open Podium
Krijsende gitaren, beukende bassen en een aanstekelijke ritmesectie.
Muziek van TU/e-bodem wordt gepresenteerd door Studium Generale
tijdens het open podium in het Gaslab op woensdag 26 september.
Te verwachten is metal van Pull, trippop van Gazpacho, funk van
Kern, drum 'n' bass van Mr. Moody en rock van BIG Shot. Een afwisselend
menu, waarbij de muziek niet zwaar op de maag ligt, maar een eenvoudige
doch voedzame maaltijd zal behelzen. De voeten moeten van de vloer,
lichamen moeten in extase worden getrokken. Geniet van de melodieuze
klanken die het vijftal bands u met alle genoegen voorschotelt.
Van 20.30 tot 23.30 uur staat het Gaslab op zijn kop.
|
|
[an error occurred while processing this directive]
|
|
[an error occurred while processing this directive]
|
