/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

Jaargang 44, 25 oktober 2001 Studentenleven

Had je wat, Houben? Een nieuw studiejaar in het altijd even pittoresk aandoende Eindhoven. Reeds in het voorafgaande jaar leken de tekenen ons gunstig gezind. Er staat een heraut voor de kennispoort, met de mededeling dat het wijd en zijd bewonderde NS-personeel in staking zal gaan. Als door bliksem getroffen, luistert iedereen naar dit bericht. Ontsteld voelen zij hoe een naderend donker onweer zich verzamelt boven de lichtstad. Als echter bekend wordt, dat het een nieuwe dienstregeling betreft, worden kreten van opluchting geslaakt. Zelfs het weer lijkt op te klaren. Als ultiem gebaar wordt de nood-lijdenden onder ons een helpende hand toegestoken door een restitutie van gemaakte kosten te garanderen bij uitblijven van een verbetering in de service; de zon lijkt de wolken te verdrijven. Het komende jaar wordt in een heilig verklaard jaar al geprezen. De verwachtingen zijn dan ook hooggespannen als het startschot klinkt voor een nieuw universitair jaar. Groot was het innerlijke verdriet dan ook toen er op de eerste dag van dit gloednieuwe jaar al was bezuinigd op het aantal gele stalen rossen dat ingezet werd. Bij het schrijven van deze woorden heb ik me moeten neerleggen bij het verliezen van de zoveelste illusie. Elke vertraging brengt de NS dichter bij de afgrond en geeft ons slechts een doekje voor het bloeden. De donkere wolken hebben zich, naar het zich laat aanzien, wederom samengepakt boven Eindhoven. Ook zij storten hun tranen uit over het verlies van een illusie. Rest ons slechts te wachten op het einde van de stortvloed. Maurits Houben is tweedejaars student Technische Bedrijfskunde

Row, row, row your boat Op het smalste wedstrijdwater van Nederland gleden de boten van bijna honderd ploegen in rap tempo langs de kant. In het weekend van 20 en 21 oktober hield E.S.R. Thêta de 27ste editie van de Herfst Regatta op het Eindhovensch Kanaal. Traditioneel is dit de af-sluitingswedstrijd van de basiscursus voor nieuwe leden. Hier kregen ze de kans te laten zien wat ze in de bovenarmen hadden zitten terwijl hun boot soepel door het water sneed. Meer dan vierhonderd roeiers uit onder andere Amsterdam, Groningen, Tilburg, Maastricht en van de organiserende vereniging uit Eindhoven bonden de strijd met elkaar aan. De boord-aan-boord sprint over driehonderd meter voor eerstejaars werd zowel bij de mannen als de vrouwen gewonnen door de Tilburgse vereniging Vidar. De overwinning tijdens de driekamp ging naar Okeanos uit Amsterdam en er was een Eindhovense zege in de vierkamp waar de organiserende vereniging Thêta de overwinning pakte. Foto: Bart van Overbeeke

"Selectieve invloed bedrijfsleven mag" Gasten Onderwijscafé eensgezind "Het bedrijfsleven hoort geen directe invloed te hebben op de curricula van de universiteit. Wij zijn geen beroepsopleiding, maar leiden mensen op die analyseren als hoofdopgave hebben." Dit zei dr. Paul Lapperre, opleidingsdirecteur van TeMa, tijdens het Onderwijscafé afgelopen dinsdagmiddag. Mag het bedrijfsleven invloed hebben op het onderwijsprogramma van de TU/e? Dat was de centrale vraag waar de gasten en het publiek van het Onderwijscafé zich mee bezig hielden. Prof.ir. Theo Boshuisen was tot 1 september directeur van TNO en is deeltijdhoogleraar aan de faculteit Werktuig-bouwkunde. "In grote lijnen ben ik het met Lapperre eens. Een universiteit richt zich op lange-termijnonderzoek. Als daarin samengewerkt kan worden met bedrijven, vind ik dat prima. Het bedrijfsleven is echter niet zo'n goede partner als het om lange-termijnonder-zoek gaat." Voor korte-termijnonderzoek kunnen contacten met het bedrijfsleven volgens Boshuisen belangrijk zijn. "Voor de levendigheid van deze discussie zou ik eigenlijk een ander standpunt in moeten nemen, maar helaas ben ook ik het vrijwel met de andere gasten eens", merkte Fons van Roij, student Wiskunde en lid van de Progressieve Fractie, op. Een student in het publiek zei: "Veel studenten lopen hier rond omdat ze weten dat ze straks in het bedrijfsleven heel goed gaan verdienen. Studenten willen carrière maken en hopen daar op de TU/e op voorbereid te worden". Vooral Lapperre is het hier niet mee eens. "Ik weet zeker dat een heleboel studenten die gedachte niet hebben. Kijk maar in de satisfactiepeiling. Veel studenten hebben geen rinkelende uitpuilende geldzak voor ogen als ze hier komen studeren, maar kiezen voor de TU/e vanwege de kwaliteit van het onderwijs." Lapperre benadrukte dat, ook al is hij tegen invloed van het bedrijfsleven op het onderwijsprogramma, selectieve contacten met het bedrijfsleven nodig zijn. "Het is goed om te weten wat er in het toepassingsgebied speelt. Natuurlijk moet je nauwe contacten onderhouden met de beroepsgroep, je zou gek zijn als je dat niet doet. Maar dat is heel iets anders dan dat het bedrijfsleven met behulp van geld invloed uitoefent op het onderwijs." Het Onderwijscafé is een initiatief van Studium Generale die dit ieder trimester organiseert in samenwerking met de ESVB, PF, Groep-één en de FSE. Het was de derde keer dat het Onderwijscafé gehouden werd./.

En hoe is het in Yokohama? Studenten van de TU/e gaan steeds vaker voor een bepaalde tijd van hun studie naar het buitenland. Voor stage of voor het verrichten van onderzoek, omdat het verplicht is of omdat ze het leuk vinden. Cursorlezers kunnen iedere week over de schouders van een TU/e-student in het buitenland meekijken. Op dit moment loop ik stage bij Asahi Glass Company in Yokohama. Ik ben daar op 1 oktober mee begonnen als onderdeel van mijn studie Elektrotechniek. De eerste werkdag was meteen borrelen op de welcomeparty (nomikai) ter ere van mij. Het is in Japan not-done je eigen glas te moeten vullen; anderen zullen ervoor zorgen dat je niet zonder drank komt te staan. Als iemand zich wil voorstellen, gieten ze eerst bier in je glas om de aandacht te trekken. Fantastische gedragscode voor een Nederlandse student! Binnen het Japanse bedrijfsleven is de machtsstructuur erg strikt. Iemand bij z'n voornaam noemen doet niemand, maar tijdens de borrel wordt op zo'n snel tempo gedronken (en uit beleefdheid giet iedereen elkaars glas weer vol) dat er al snel een losse sfeer ontstaat. Dit zodat men de volgende morgen met een schoon geweten elkaar weer formeel kan aanroepen, want het was toch 'liquor talking' de vorige avond. Naast de nomikai heb je in cafe's ook zogenoemde nomihorai. Dit zijn praktijken zoals een huisfeest eigenlijk; zoveel drinken als je maar kan voor een bepaald bedrag. Voor de Gaijin (buitenlanders in Japan) gouden tijden, want een biertje kan hier veertien gulden kosten. De kastelein weet dit ook dus vaak zijn deze nomihorai verboden voor de buitenlanders omdat ze teveel drinken! Om losjes met elkaar te kunnen praten, lijkt het alsof de Japanner drank nodig heeft. Ik ben al eens uitgenodigd bij iemand thuis en toen kwamen meteen (om drie uur 's middags) de blikken bier en flessen sake op tafel. Het gesprek ging al gauw over politiek; iets wat in het normale leven een beetje vermeden wordt. Veel Japanners reizen met het openbaar vervoer. Het is er dan ook ontzettend druk en ik vind het altijd wel komisch. Waar in Nederland de trein al vol zit als niemand kan zitten, duwen de Japanners zichzelf in de trein! Niemand geeft een krimp wanneer bij het volgende station nog meer mensen zichzelf erin wurmen. Ik ben met m'n 1.80 meter wel wat groter dan de gemiddelde inwoner dus ik heb er niet zo gek veel last van. Inmiddels heb ik al een keertje Nederlands gekookt in mijn dormitory, uiteraard aardappels met spitskool en karbonade. Schatting kosten per persoon: een tientje. Gelukkig aten we maar met z'n tweeën; de Belgische dormmate moest erg lachen om de hoeveelheid aardappels op mijn bord. Daar zouden vier tot zes Japanners van kunnen eten! Itadakimas! Bas Huiszoon, Student Elektrotechniek

Voetballen in Amerika Een Amerikaans universiteitsvoetbalteam is op zoek naar buitenlandse versterking. Wie zin heeft om te gaan voetballen en studeren aan de Xavier University in Cincinnati, Ohio, kan voor 5 december contact opnemen met Jack Hermans, hoofdtrainer van het team (hermans@xu.edu). Hij is op zoek naar spelers tussen de 18 en 22 jaar die tenminste landelijke A-jeugd betaald voetbal of in het eerste elftal van de hoofdklasse-amateurs spelen. Respect en verdraagzaamheid Studentenvereniging World Wide Respect uit Wageningen is bezig met de organisatie van een landelijke studentenactie voor meer respect en verdraagzaamheid. Dit naar aanleiding van de aanslagen in de Verenigde Staten op 11 september. De bedoeling is dat studenten in een optocht gaan lopen door het centrum van Wageningen. De initiatiefnemers hopen dat het idee door andere studentensteden overgenomen wordt. Meer info: wwrespect@hotmail.com. Schoonmaak-hulp nodig? Een persoonlijke meesterkok of schoonmaak-hulp. Welke student zou dat niet willen? Je kunt je droom nu werkelijkheid laten worden. Internetbedrijf Apex Interactive heeft namelijk een site ontwikkeld waarop studenten kans maken op zo'n hulp. Het enige wat ze moeten doen, is motiveren waarom ze recht hebben op een hulp in de huishouding of een keukenwonder. Interesse: www.mijnmarsdag.nl.

[an error occurred while processing this directive]

[an error occurred while processing this directive]

[an error occurred while processing this directive]